(c)MNYOG//
Chapter 34
The worth of money is 9%, m=2; so i=0.045
a. ₱11,260 due in 3 years will have the following value at the end of 6 years, the focal date.
n = (focal date – due date) (m)
= (6-3)2
= 6
₱11,260 due in 3 years will be accumulated (1.045)4 times to be taken to the focal date.
“Shet one down! 9 more to go.”
b. ₱26,648.36 due in~ *knocks slightly* 5.5 years will have the following value in 6 years. *knocks again* *pretends didn’t hear it, continues solving*
n = (focal date – due date) (m) *knocks hardly*
“Sino ba ‘yan?” sigaw ko. Walang sumagot. “Pambihira!”
*resumes from solving* *knocks hardly*
I throw away my pen. “Putcha >_< Istorbo naman, eh! Ugh!” *gets the pen* *tries to focus again* *knocks hardly* “Punyeta naman oh! Sino ba kasi ‘yan? Ang dami ko pang~” *door opens slowly* Napalingon ako sa pinto. “Pes~” Nervousness creeps in nung wala akong makitang tao. Biglang nanlamig ‘yung pakiramdam ko. “S-Sino ‘yan?” OMG! Oras na ba ng pagdalaw ng multo? *thunder* “PUTSANGGALAAA! Pwde namang umulan ng walang kulog, eh! Peste! Ano baaa! Ugh!”
Tumayo ako sa upuan at lumakad ng kaunti palapit sa pinto. Tapang-tapangan, “S-Sino ba ‘yan?!~ *brown-out* PUTANGINA! BAKIT KELANGAN MAG-BROW~ *thunderboltandlightning* *sees shadow* MAMAAAAA!” napatakip ako ng mata ko then I felt arms around me at malamig siya. He say my name. Almost whisper that made my back tingle more. Nanigas ako at napasigaw. “WAAAAAAAAH! MULTOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO! WAAAAAAAAAH! WAG AKO PLE~”
“Sarah wag ka sumigaw. Mabibingi ako.”
“J-Jun?” dahan dahan kong ibinaba ‘yung mga kamay kong tumatakip sa mga mata ko. Lumayo siya ng kaunti sa’kin. Brown-out pero kita kong basang basa siya at nangangatal sa lamig. “A-Anong nangyari sa’yo?”
“Hindi mo kasi ako sin~”
I gasp. O_O In the blink of an eye, pareho na kaming nasa sahig. “Shet! Jun!” napatumba siya sa’kin. Bumagsak kami sa sahig, bahagyang nakahiga. Buti’t di tumama ‘yung ulo niya sa gilid ng kama ko. Naiiwas ko ‘yun. Nga lang, ako ang napuruhan, ang sakit ng pwet, likod at baywang ko ngayon sa biglang pagbagsak. Ang bigat ni Jun T^T “Hoy gising! Ano ka ba!” niyugyog ko siya. *no response* “Halaaaaa! Gumising ka naman! Takot ako sa dilim! Saka, hindi kita kaya! Naman, eh!” *no response* “Kumkulog at kumikidlat pa naman! Ano ba ‘yan! Tas brown-out pa! Shet! Juuun! Huyyyy! Gumising ka!”
“G-Gising ako, wag ka matakot.”
“Wag ka matulog ah? Ha?”
