Wat ik voel

Hoofdstuk 31: Dat zou ik ook doen bij mijn kinderen

Des heeft ervoor kunnen zorgen dat niemand ons komt wakker maken vóór twee uur, maar om één minuut na twee staat Ally al langs ons bed.

'Zeg slaapkoppen,' zegt ze en ik zucht en begraaf mijn hoofd in Marley's nek. 'Sommige mensen willen nog met de groep genieten vóórdat we naar huis gaan.'

'We komen er zo aan, Ally,' murmelt Marley in mijn haar en hij slaat zijn arm om me heen en trekt me iets tegen zich aan.

Ik hoor Ally zuchten en niet veel later voel ik de koude lucht tegen mijn lichaam slaan doordat ze de deken van ons wegtrekt.

Marley en ik protesteren, maar Ally gooit de deken aan ons voeteind waardoor we recht gaan zitten.

'Dan hadden jullie je maar moeten inhouden,' zegt ze voordat ze de kamer verlaat en de deur krakend achter haar dicht valt.

Ik zucht en plof terug naar achteren op mijn rug waarna ik door mijn ogen wrijf om de slaap te verwijderen.

Als ik mijn ogen terug opendoe, zie ik dat Marley me glimlachend aankijkt.

Hij glijdt met zijn hand over mijn borstkas naar boven en buigt zich naar me toe zodat hij een zachte kus op mijn lippen kan planten.

'Goedemorgen, wetenschapper,' zegt hij en hij bijt glimlachend op zijn lip. 'Ik had deze nacht veel plezier.'

Ik lach zachtjes en verstrengel onze handen op mijn blote borstkas.

'Ik ook,' zeg ik en ik geef een kus op zijn hand waarna ik mijn hoofd in mijn kussen laat ploffen. 'We zullen onze kleren maar aandoen. Straks komt Ally terug.'

Marley lacht zachtjes en buigt van me weg waarna hij opstaat en zijn lichaam uitrekt.

'Goed plan,' zegt hij.

===

Aangekleed en wel komen Marley en ik beneden waar Rein en Jules iets aan het kijken zijn op tv. Ze zitten in elkaar verstrengeld en ik weet niet helemaal zeker of Jules wel meekijkt of zich gewoon dicht tegen Rein genesteld heeft omdat hij daar zin in heeft.

Ally en Des zitten in de keuken met een tas thee voor hun neus. Het ruikt heerlijk.

'Ook een tas?' vraagt Des als ik binnenkom en ik glimlach.

'Klinkt goed,' zeg ik. 'Mars?'

'Mm ... alleen als er kamille thee is.'

'Dat is er,' zegt Des en hij lacht hoofdschuddend.

Marley gaat langs Ally zitten en leunt naar achteren in zijn stoel.

'Bedankt trouwens,' zeg ik tegen mijn beste vriend.

'Is niks, Thal,' zegt hij.

'Ja, ik zou hem maar bedanken. Als het aan mij lag, had ik jullie al lang wakker gemaakt,' zegt Ally en ze trekt haar wenkbrauwen op.

'Je kan niet ontkennen dat het rustiger was zonder deze twee,' zegt Des glimlachend.

'We zitten erbij, hoor,' zeg ik.

'Het was rustig, ja,' zegt Ally, mij negerend al moet ze wel zachtjes lachen.

'Wat gaan we vandaag nu nog doen?' vraagt Marley vervolgens.

'Des en ik wouden zo een ijsje gaan eten,' zegt ze enthousiast. 'En Jules en Rein wouden nog mosselen gaan eten dus dat gaan we rond vijf uur doen.'

'Om hoelaat vertrekken we naar huis?' vraag ik.

'Gewoon na het eten,' zegt Des schouderophalend en hij geeft me mijn thee eerst aan.

'Dankjewel,' mompel ik en ik neem een slok van de warme thee.