Wat ik voel

Hoofdstuk 4: Zie ik je nog?

De volgende ochtend word ik wakker met een bonkende koppijn en een misselijk gevoel in mijn maag waardoor ik een beetje in elkaar krimp.

Hoewel ik iets te veel had gedronken, moet ik niet overgeven. Na een aspirientje zal de pijn wel weg zijn.

Zodra ik mijn ogen opendoe, gaat er een beetje teleurstelling door mijn lichaam wanneer ik merk dat de plek langs me leeg is.

Ik draai me een beetje om zodat ik aan mijn gsm kan.

Bijna twaalf uur.

Dat betekend dat ik iets minder dan zeven uur heb geslapen. Ik hoop dat dat genoeg is voor vandaag en anders slaap ik nog wel even nadat Des, Ally en Marley zijn vertrokken.

Met slaap in mijn ogen en warrig haar, slenter ik naar de badkamer waar ik mijn tanden poets nadat ik een pilletje heb genomen, mijn haar kam en me een beetje fatsoeneer voordat ik naar beneden ga.

Ally, Des en Marley zitten in de zetel en kijken een beetje naar de tv als ik binnenkom en gaap waardoor ik de aandacht trek.

'Goedemorgen, sunshine,' zegt Des glimlachend en ik rol met mijn ogen terwijl ik naar de keuken loop.

'Hebben jullie al ontbeten?' vraag ik.

'Nee, we hebben gewacht,' zegt Des en hij staat recht en komt ook naar de keuken.

'Vanaf hoe laat waren jullie wakker?' vraag ik.

'Pas een uurtje. Heb je Marley toch op de zetel laten slapen?' vraagt hij en ik kijk over zijn schouder naar Ally en Marley die in de deuropening verschenen zijn.

Marley knipoogt en ik stel terug scherp op Des waarna ik knik.

'Je weet hoe chagrijnig ik kan zijn als ik niet goed slaap,' zeg ik.

'O ja,' zegt Des en hij lacht een beetje.

'Wat willen jullie eten?' vraag ik vervolgens en ik open de frigo waar nog een paar eieren staan. 'Moet ik eieren maken?'

'Ja,' zegt Des meteen en ik glimlach klein. 'Ik weet niet wat hij ermee doet, maar het zijn de beste eieren ter wereld.'

'Die wil ik dan wel eens proeven,' zegt Marley en hij glimlacht waardoor ik een beetje bloos.

===

Rond drie uur komt de moeder van Ally Marley en haar dochter ophalen.

Nu is het kwart voor drie waardoor Des nummers aan het uitwisselen is met Ally waardoor ik met Marley in de keuken blijf en heel stiekem door de deuropening naar de twee kijk.

'Denk je dat het is gaat worden?' vraag ik als ik terug de keuken inloop en op het keukeneiland ga zitten.

Marley gaat tegenover me staan en leunt daarbij tegen het aanrecht.

'Ik hoop voor Ally van wel,' zegt hij.

'Ik hoop het voor Des ook. Hij is al helemaal stapel op haar sinds ik over haar verteld heb,' grinnik ik.

Als ik terug om kijk zie ik dat Ally's wangen rood zijn. Ik draai me terug naar Marley om die zijn ogen vrijwel meteen in de mijne haakt.

Ik bloos en kijk een beetje verlegen naar beneden.

'Bedankt trouwens, dat ik langs je mocht slapen. Des zegt altijd dat ik te dichtbij ligt. Hopelijk viel het bij jou mee,' zeg ik en ik glimlach een beetje.

'Mm ... niks gemerkt,' zegt hij. 'Waarom sliep je niet langs Des dan?'

'O, ik had het hem gevraagd, maar hij neemt veel plaats in waardoor ik meestal in de logeerkamer beland, maar nu ging dat niet vermits Ally daar sliep,' zeg ik schouderophalend.