Hoofdstuk 20: Maar nu kan je ontspannen

167 11 20
                                    

Des: IK BEN GESLAAGD!
Ik: Echt? Dat is geweldig!
Des: Zee, here we come!
Ik: Moet ik aan pap vragen voor volgend weekend? Vrijdag, zaterdag en zondag, eh?
Des: Is goed.
Des: Per vier?
Ik: Met Marley en Ally?
Des: Ja? Het lijkt me leuk.
Des: Misschien kunnen Jules en Rein ook mee. Dat hangt ervanaf wat Willerd zegt.
Ik: Ik zal vragen.

Ik ga de trap af naar de keuken waar pap achter het eiland op zijn laptop zit met een appel in zijn ene hand en de muis in de andere.

'Hey, Thalli,' zegt hij zodra ik binnen kom en langs hem plaats neem.

'Hey pap. Ik had eigenlijk een vraagje,' zeg ik en hij draait zich naar me om.

'Ja?'

'Zouden Des en ik naar de zee mogen volgend weekend? Hij heeft zijn rijbewijs gehaald vandaag en we wouden het gaan vieren,' zeg ik.

'Met wie nog?' vraagt pap en ik bloos een beetje.

'Marley, Ally, Jules, Rein, Des en ik dan,' zeg ik. 'Is het huisje vrij?'

Pap heeft een paar jaar geleden een huisje aan de zee geërfd toen zijn opa overleden was. De kleinkinderen erfden gezamenlijk het huisje dus we moeten soms wel kijken wie wanneer naar de zee kan.

'Ik zal even vragen aan tante Yint,' zegt hij en hij neemt zijn gsm er bij en begint te typen.

'Dankje pap,' zeg ik en ik wil de keuken verlaten, maar pap houdt me tegen.

'Wacht, Thalli,' zegt hij en hij legt zijn gsm langs zijn computer en staat op om het klokhuis van zijn appel weg te gooien.

Ik leun tegen de deurlijst en kijk hem afwachtend aan.

'Ik moet nog met je praten en ik weet dat het ongemakkelijk gaat zijn, maar we moeten erover praten,' zegt hij.

O jeetje, denk ik dat ik weet waarover het gaat gaan?

'Ik ga deze avond naar Ilse en ben pas tegen twaalf uur thuis, misschien later, maar als je iets wilt doen met Marley, begrijp ik dat. Ik wil alleen dat je veilig bent en het veilig doet,' zegt hij en ik kan wel door de grond zakken.

'Pap,' brom ik.

'Nee, Thalli, luister. Ik ga je niks uitleggen en ik ga geen details geven van allemaal ziektes die je kan oplopen -

'O god,' mompel ik.

- maar weet gewoon dat je veilig moet zijn. Je bent jong, geniet van het leven en ooit moet je je hart eens aan iemand geven. Als het valt, dan breekt het, maar de scherven zijn er nog dus je kan het in elkaar zetten,' zegt hij.

'Dankje pap,' zeg ik zacht. 'Nog andere gênante gespreksonderwerpen?'

'Er liggen condooms in de badkamer. Ik heb ook een paar condooms en glijmiddel in je nachtkastje gelegd,' zegt hij en ik voel me me ongemakkelijk en weet echt niet hoe ik moet staan.

'We gaan het niet doen, pap,' zeg ik. 'We zijn nog niet eens samen.'

'Waarom niet?' vraagt hij.

'Marley's ouders zijn gescheiden nadat Marley's moeder vreemd is gegaan. Zijn vader heeft alles van hen afgepakt en nu denkt Marley dat ik misschien ooit kan denken dat hij me gebruikt voor mijn geld omdat we niet bepaald arm zijn,' zeg ik.

'O,' zegt pap. 'Ga je wachten totdat hij er klaar voor is?'

'Ja,' zeg ik. 'Eerst relatie en dan pas de rest.'

'Verstandige keuze, jongen. Nu, ik ben weg. Ik heb alle ingrediënten meegenomen voor de ovenschotel.'

'Dankjewel,' zeg ik. 'Doe de groetjes aan Jules, Rein en Florian. Ik kom waarschijnlijk morgen langs, wil je dat zeggen?'

Wat ik voelWhere stories live. Discover now