Crazy In Love With You [BOYXBOY][Completed]

Chapter 31: France

I know na wala akong assurance na papayag siyang makipagkita pang muli sa akin. But, as part of my plan, I have to take a risk for someone I love. Lalo na kung si Xian na ang tinutukoy rito. Hindi ko na kaya pang sikmurain ang paggagamit sa akin ng aking magulang. I'm so sick of them.

Sooner, I'm gonna tell everything about my plan to Pau. Alam ko na papayag siya sa magiging plano ko. I know that Pau isn't love me for real. Being forced by? Yes. And I don't want to be their burden sa pagmamahalan nila ni James. Ayoko nang dagdagan pa ang mga pagkakamaling nagawa ko kila James at Pau.

Nang may nakita na akong taxi na papalapit, ay agad ko itong pinara. At sinabi ko sa driver kung saang lugar niya ako ibababa. It took me an hour(s) to arrived at our meeting place. Dahil sa medyo heavy traffic sa kalsada, ay na-late ako oras ng aming pagkikita.

Hours have passed by, nakarating na rin ako sa meeting place namin ni Xian. Tumingin-tingin ako sa paligid, hoping na makita ko agad si Xian rito. Ngunit, bigo ako na makita ito. Napahinga na lamang ako ng malalim. As I expected, Xian didn't want to see me anymore.

I can't blame him. Nasaktan ko siya ng sobra. And, I deserves all the pain I've got from Xian. In the first place, ako ang nagkasala kay Xian. Ganito pala kasakit ang ginawa ko kay Xian. Ganito pala ang pakiramdam ng iniwan.

Muli kong nilibot ng aking paningin ang buong paligid. Ngunit tulad kanina, ay wala akong Xian na nakita rito. Bagsak ang aking mga balikat na naglakad papunta sa sakayan. Deserved ko itong treatment na ipinaparamdam sa akin ng taong mahal ko.

Nang maglalakad muli ako, isang boses ang aking narinig sa aking likurang bahagi. Awtomatiko akong napalingon sa boses na nagsalita. And, to my surprised, I saw Xian standing behind my back. Hindi ko na napigilan pa ang aking sarili na yakapin ang taong matagal ko nang gustong mayakap.

It seems it was my very first time na muling mayakap ang taong ito. Nang mayakap ko na ito, kusang tumulo ang aking luha. Maybe, it's a tears of joy seeing him once again. Sobrang na-missed ko itong taong ito. Ngayon ko na lamang muli siyang nakita simula nung araw na iniwan ko siya.

"What do you want from me, France? Sabihin mo na ang pakay mo. I don't have time for your shits." Parang bomba ang kaniyang salita na sabay-sabay sumabog sa puso ko.

Napabitaw ako sa aking pagkakayakap sa kaniya. Halos hindi ako makabuo ng mga salita na nais kong sabihin kay Xian ngayon. Parang napipilan ako sa mga sandaling ito. Hindi ko rin magawang makagalaw dahil sa sinabi niyang iyon.

"Xia-" He cutted me off. Hindi ko na nagawang banggitin ang kaniyang pangalan ng bigla nitong putulan ang aking pagsasalita.

"I'll give you enough time to talk. Sabihin mo na ang lahat ng gusto mong sabihin. Kaya lamang ako pumayag sa 'yo na makipag kita ay dahil ito na ang huli nating pag-uusap at pagkikita. Ngayon, kung ayaw mong sabihin sa akin ang sadyan mo. I'd better go. May tao pang naghihintay sa akin." Napanganga ako sa kaniyang sinabi.

Totoo ba ang kaniyang mga tinuran? Totoo bang may tao nang nagpapasaya sa kaniya? Totoo bang tuluyan niya na akong kinalimutan? Pero, bakit? Ang sakit ng mga ginawa niya. Hindi man lang niya ako pinakinggang sa aking mga sasabihin. Bakit naman ganito ang ginawa ni Xian? Bakit?

Habang umiiyak ako sa kaniyang harapan. Napayuko na lamang ako sa sakit na aking nararamdaman. Tumalikod ako at nagsimulang maglakad palayo sa taong minsa'y minahal ako ng totoo. Halos hindi ko magawang makapaglakad dahil sa sobrang pag-iyak na aking ginagawa.

Ganito pala ang sakit na mararamdaman mo-kapag ang taong mahal mo na ang gumawa ng ginawa mo noon sa kaniya. If I could only bring back time. I will fight for my love. I will fight for him. I lose him. I lose the person who loves me the most.