Crazy In Love With You [BOYXBOY][Completed]

Chapter 12: Jonathan

Hindi ko maiwasang mapangiti nang isa-isa kong maalala ang lahat ng nangyari saakin kahapon. Or, should I really sa aming dalawa ni James. I admit it. I’m just start avoiding him dahil naguguluhan na ko sa nararamdaman ko. Nalilito ako sa mga ikinikilos ko when I am with him. But, other part of me says that I am doing wrong.

Na mali ang ginagawa kong pag-iwas kay James, to prove and clarify those things. I know. I know thay I have a lot of girls na nakaka-one night stand ko before. Pero ang kakaibang pakiramdam na ito kapag kasama ko siya ay hindi ko kailanman naramdaman sa iba.

I tried to avoid and escaped on him. At narealized ko na sa mga ginawa kong pag-iwas at paglayo kay James. Ay doon mas tumindi ang aking nararamdaman para sa kaniya. Ang buong akala ko ay kapag iniwasan ko na siya, ay mawawala na itong nararamdamb ko sa kaniya. But, I was wrong. Mas lalong lumalim pa ang pagkagusto ko kay James.

Nagpatuloy ako sa aking ginagawang pag-iwas sa kaniya. Pero sa hindi ko inaasahang pagkakataon, muling pinagtagpo ang aming mga landas. Hindi ko inaasahan na sa paglipat namin ng room at building, ay doon ko lamang rin siya makikita. Ang taong iniiwasan ko ay muli kong makikita.

Honestly, I don’t know how to act. Hindi ko alam kung paano ko siya i-aapproach dahil nahihiya ako sa aking ginawa sa kaniya. I tried to confront him. And tell him why he did to escaped and avoid on me. Alam ko, alam ko na binabaliktad ko siya. Na ako talaga ang umiiwas at hindi siya. Pero laki sampal sa akin ang lahat ng naging sagot niya sa akin.

I shrugged my head and forget what have had happened. It’s not a good thing to start the beginning with the negativities and hatred. Matapos kong alalahanin kung ano ang nangyari kahapon sa pagitan namin ni James. I just can’t help it but to smirk. Kinuha ko ang aking cellphone upang mag-patugtog at mag-alis na rin ng frustrations.

Stripped to the waist
We fall into the river
Cover your eyes
So you don't know the secret
I've been trying to hide
We held our breath
To see our names are written
On the wreck of '86
That was the year
I knew the panic was over

I also remembered the day kung paano namin nakilala ang bawat isa. Actually, ako ang may kasalanan sa kaniya. Iyon ‘yung time na hinahabol ako nung apat na lalaki at tumatakbo ako nun nang nabangga ko siga. Hindi ako huminto para humingi ng sorry sa nagawa ko. Instead, nagpatuloy ako sa aking pagtakbo at hindi ko na siya inisip pa.

Yes since we found out
Since we found out
That anything could happen
Anything could happen
Anything could happen
Anything could happen
Anything could happen
Anything could happen
Anything could

I laughed. Naalala ko nung time na kumakanta siya sa kuwarto niya. Nagulat ako nang magkita kami ulit. Dahil hindi ako maaaring magkamali na siya ‘yung lalaking nabunggo ko noon. I was so surprised that time. Hindi ko akalain na nasa iisang boarding house lang pala kami ng tinutuluyan. This was the time na pinutahan ko siya at kinatok ang kuwarto niya.

Actually, natutulog ako nun nung mga oras na nagpapatugtog siya ng malakas. Nagpunta ako sa kuwarto niya ng nakaboxers lamang at walang suot na kahit anong pang-itaas. Nang binuksan niya ang pintuan, nakita ko sa kaniyang mga mata kung gaano niya  ako titigan.

Gusto kong matawa sa ginagawa niyang pagtitig sa akin. Pero mas pinigilan ko ang aking sarili na ‘wag tumawa. Dahil naistorbo niya talaga ang lagtulog ko noon. At those times, kahit anong galit at salita ang ginawa ko sa kaniya, parang bale wala. Wala akong nararamdaman na kahit na anong galit o inis nung nagsalita siya at sinagot niya ako.

After the war we said we'd fight together
I guess we thought that's just what humans do
Letting darkness grow
As if we need it's palette and we need it's colour
But now I've seen it through
And now I know the truth

I aslo rememberd how James fought to the four guys. Doon ko siya nakita kung gaano siya katapang. Na kahit hindi niya kilala ang taong tinutulungan niya, ay ganun rin kalakas ang loob niya para lamang matulungan ang isang tulad ko. This was the time na naimpressed ako at humanga sa kakaibang tapang na ipinamalas niya sa aking harapan nung mga oras na iyon.

That anything could happen
Anything could happen
Anything could happen
Anything could happen
Anything could happen
Anything could happen
Anything could

Halos hindi ko na maigalaw ang buo kong katawan dahil sa bugbog na aking natamo mula sa apat na lalaking iyon. Nawalan na rin ako ng malay dahil hindi ko na kaya pang labanan ang pagbigat ng mga talukap ng aking mga mata. Ibayong takot ang aking naramdaman ng mga oras na ‘yon. Hindi ko alam at baka pati siya ay madamay ng dahil sa akin.

Baby, I'll give you everything you need
I'll give you everything you need, oh
I'll give you everything you need
But I don't think I need you
Stripped to the waist
We fall into the river
Cover your eyes
So you don't know the secret
I've been trying to hide
We held our breath
To see our names are written
On the wreck of '86
That was the year
I knew the panic was over
Yes since we found out
Since we found out
That anything could happen
Anything could happen
Anything could happen
Anything could happen
Anything could happen
Anything could happen
Anything could happen

Sa araw na iyon, doon nagsimula ang lahat. Doon ako nakaramdam ng kakaibang pagtingin kay James. Doon ako nakaramdam na para bang unti-unting nag-iiba ang tinitibok ng aking puso. Doon ko rin napagtanto, na nagsisismula na akong humanga kay James.

I know it's gonna be
I know it's gonna be
I know it's gonna be
I know it's gonna be
I know it's gonna be
I know it's gonna be
I know it's gonna be
I know it's gonna be
Oh, whoa
But I don't think I need you
But I don't think I need you
But I don't think I need you

Alam ko na para sa kaniya ay wala lamang ang mga iyon. Pero sa akin, it means a lot. May malisya iyon. Dahil sa unang pagkakataon, may isang kaibigan na tumulong at nag-alaga saakin ng walang halong alinlangan. Sa maigsing panahon, nakilala ko siya. At hindi ako nagkamali sa mga conclusions ko kay James.

Tanging kay James ko na lamang naramdaman ang presence ng totoong kaibigan. Siya lamang ‘yung isang taong nagparamdam saakin ng halaga ko. Natapos na ang kantang pinapatugtog ko. Tinanggal ko na ang earphone na nakakabit sa aking magkabilang taenga. Dahil nararamdam ko ang muling pagbigay ng talukap ng akin mga mata.