ASLA KORKMA (TAMAMLAMDI)

~BÖLÜM 22~

SAYIN OKURLARIM SİZE KATİLİMİZ GÖLGE DEN BİR MEKTUP İLE YENİ BÖLÜME BAŞLIYORUM. UMARIM BEĞENİRSİNİZ. İYİ OKUMALAR. BU ARADA FİNALE SON İKİ BÖLÜM...
                 
               "   ÖLÜLER

                      ASLA

                         KONUŞMAZLAR..

NEFESİNİ TUT, ÖLÜ KALBİMİN SESİNİ DİNLE.

ÖLÜ DUYGULAR VE YIPRANMAYA YÜZ TUTMUŞ HAYALLER..

IŞIĞIN OLMADIĞI BİR MEZAR DÜŞÜN.

YAŞAYANLARIN SON EVİ OLDUĞU SESSİZ MEKAN..

HEP İYİLER KAZANMAZ..

AMA KÖTÜLER KAZANDIĞIN DA SENİ KURTARACAK BİR İYİ DE KALMAZ...

BENİ DİNLE!

BANA KULAK VER!

BEN GÖLGE.

SENİN HEP ARKANDA OLAN VARLIK. SENİN YANINDA OLAN TEK KİŞİ..

KÖTÜ OLMAK ZORUNDA OLDUĞUM İÇİN İYİ BİRİ OLAMADIM.

İYİ BİRİ OLSAYDIM DA BENİ HATIRLAMAZDIN..

O YÜZDEN BU KİTABI BİTİRDİĞİN DE BENİ UNUTMA.. UNUTULMAK BU HAYATTA VERİLEN EN BÜYÜK CEZADIR.

                        SAYGILAR GÜLGE.. BF "

Lori gecenin karanlığın da hızla ilerlemeye başladı. Korkuyordu. Bacaklarının titremesini umursamadan dar sokakta ilerlemeye başladı.

Ne zaman geldiğini bilmiyordu. Girdiği dar sokağı fark edince duraksadı. Buraya nasıl geldiği hakkında hiçbir fikri yoktu.

Gözlerini zamanında baktığı yere kilitledi. Arkadaşı Bethy burada katilin kollarında duruyordu. Cansız bedeni sessizdi. Son çırpınışlarını verirken çok acı çekmiş olmalıydı.

Nefes almakta zorlanıyor, yaşadığı tüm anılar bir bir zihnine hücum ediyordu. Şuan tek bir şey farklıydı onun için. Katilin artık kim olduğunu biliyordu.

Kulağına gelen çığlık ile başını ellerinin arasına aldı. Ama ses sanki kafasının içinden geliyordu.

"Yeter artık sus!" diye bağırdı. Yere diz çökerek ağlamaya başladı. Ağlaması git gide kahkahaya dönüşüyordu.

"Bana neler oluyor?" kendisini sorgulamaya başlamış aynı zamanda artık ağlamayı da bırakmıştı. Yerden destek alarak ayağa kalktı. Dizlerine yapışan tozları silkeleyerek dik durdu.

"Merhaba Lori" dedi karşısında duran ses. Karanlıktan kim olduğu anlaşılmıyor du.

"Kimsin sen?" Lori'nin çıkan sesi dar sokakta yankılanmıştı.

"Yaklaş bana" dedi. Karanlıktan gelen ses çok tanıdık geliyor diye düşündü Lori.

Lori bir iki adım öne attı. Karanlıkta duran silüet öne çıktığın da Lori çok şaşırmıştı.

Elini ona doğru uzatarak "Ama sen..." dedi.

"Ben senim Lori." dedi.

Lori şuan kendisi ile nasıl  konuştuğuna anlam vermiyordu. "Sanırım.." dedi. Devamını karşısında duran silüet cevapladı.

"Şuan bir rüyanın içindesin Lori."

"Neden rüyamda kendimi görüyorum?"

"Bu çok basit. Çünkü bana ihtiyacın var." dedi kopya ikizi.