ASLA KORKMA (TAMAMLAMDI)

~BÖLÜM 10~

MULTİMEDYA RYAN.

"KARANLIK YAKLAŞIYOR DU. VÜCUDUMUN HER BİR HÜCRESİ KORKU İLE TİTRERKEN, KÖŞEYE SİNEN KÜÇÜK BİR KIZ ÇOCUĞUYDUM. BAŞIMI KALDIRMAYA VE KARŞIMDA DURAN ADAMA BAKMAYA KORKUYORDUM. ÇIĞLIĞIM BOĞAZIM DA TAKILI KALMIŞ, YARDIM İSTEYEMİYORDUM. KARŞIMDA DURAN ADAM KARANLIK KÖŞEDE HAREKETİMİ İZLİYORDU. GÜÇ BELA DA OLSA KATİLE BAKTIM. YÜZÜ KARANLIK TARAFTA KALDIĞI İÇİN GÖZÜKMÜYOR DU. ARDINDAN BOŞ ODANIN DÖRT BİR YANINDA YANKILANAN SES BENİ BU KABUSTAN UYANDIRMIŞTI.

"SENİN AZRAİLİN BENİM VE SENİN İÇİN GELİYORUM LORİ."

Lori gözlerini açarak odaya göz gezdirdi. Kimsenin olmadığını anlayınca derin bir nefes alarak sakinleşti. Yatakta uyuyan Kendy'e kaydı gözleri. Düşen yorganı yerden kaldırarak Kendy'nin üstünü örttü.

Yatağının yanı başında komodinin üstünde duran su dolu şişeden biraz içti. Şişeyi tekrar yerine bırakarak ay ışığının vurduğu pencereye doğru gitti. Yaslanarak kollarını karnında birleştirdi ve yıldızları izlemeye başladı.

Stew'in yanından öfke ile ayrılınca Alice'nin evine gelmişti. Alice yarı baygın halde evinin önünde bulunmuş,Katil onu Lori'nin anlamayacağı bir sebep ile serbest bırakmıştı. 'Ama neden?' diye geçirdi içinden. 'Katil bu zamana kadar ikinci defa çizgisini aşıyordu.'

Camına atılan taşın sesiyle yerinde sıçradı. Tereddüt ederek pencereyi açıp açmamakta kararsız kalsa da katilin cama taş atmayacağına emindi. Camı açarak aşağı baktı. Ryan'ı görmeyi beklemiyordu.

"Lori senin ile konuşmam lazım."

"Bu saatte mi? Hadi ama Ryan ne söyleyeceksen bunu sabahta konuşabiliriz."

"Tamam ben sadece bunları sana anlatmak için sabırsızlanıyorum o kadar."

Lori odaya göz atarak kimsenin rahatsız olup olmadığına baktı. Alice ve Kendy uyuyordu.

"Ne hakkında?"

"Katil gölge hakkında ."

Lori'nin tüyleri diken diken olmuştu. Bunu duymak bile korkmasına yetmişti. Merakına yenik düşerek,"Tamam geliyorum bekle." dedi ve pencereyi kapattı, montunu alarak parmak uçlarında yürüdü ve sessizce odadan çıktı. Bahçeye Geçtiğin de Ryan'ın ısınmak için yerinde saydığını gördü.

"Anlat bakalım." Gece derece eksilere düşmüş, Lori'nin nefesi duman şeklinde çıkarak havada dağılıyordu.

"Kasaba da bir katil olduğunu duyduktan sonra araştırmalar yaptım. Geçmiş okul kayıtları ve öğrenciler hakkında. İlginç bir olay göremeyince umudumu yitireceğim esnada aklıma bir fikir gelmişti."

Lori sözünü keserek "Ne fikri?" diye sordu. Bu çocuğun zekasına hep hayran kalmıştı.

"Katil bildiğimiz gibi intikam almak istiyor. Öldürdüğü kişileri biraz araştırdım. Bunların çoğu eski kasabayı yöneten ailelermiş. Katil zamanında bunların bir ihanetine uğramış olmalı diye düşündüm fakat..."

" Rose ve Beth bunlar genç insanlar, yani eski kasabayı yönetenlerden değil."

" Ama Rose ve Beth'nin aileleri eski kasaba yöneticilerinden. "

" Bunu bilmiyordum. "dedi Lori.

" Dobby'i ise sadece şaşırtmak için öldürmüş olmalı. "

" Ah zavallı Dobby. "dedi Lori. Bir hiç uğruna ölmüştü.

" Devam ediyorum. Katilin geçmişte bunlar ile bir bağlantısı olmalı. Büyüklerin herkes ten sakladığı bir sır olmalı Lori. Katili yakından ilgilendirecek bir konu. "