VÂYE

|27

*

"Çiçekler açar elbet, mühim olan beklemektir." - Antoine de Saint-Exupéry

*

Çantamın fermuarını kapatıp yere bıraktıktan sonra yatağımın ucuna oturdum.

Birkaç gün önce, Yağız'a babamın kararını söylediğim gün, akşamın ilerleyen saatlerinde Yağız beni aramıştı. 'Sana söz veriyorum, babanın rızasını alacağım.' demişti telefonda.

Nasıl yapacaktı bilmiyordum ama... sözünü tutacağından emindim.

"Defne, hadi. Çıkıyoruz."

Kıyafetlerimle dolu valizi ve çantamı alıp odadan çıktığımda hep birlikte aşağı indik. Çantaları bagaja yerleştirip arabaya bindik.

•••••

7-8 saat süren sessiz bir yolculuktan sonra köye vardığımızda anneannem, Ayça, Nigar ve Sebile Teyze bahçede oturuyorlardı.

"Hoş geldiniz."

Anneannemin elini öpüp Sebile Teyze'ye sarıldıktan sonra valizimi aldım ve kızlarla birlikte eve çıktık.

"Defne, senin yüzün gözün solmuş. Hayırdır?" dedi Nigar yatağıma oturup.

"Anlatmadın mı?" dedim Ayça'ya.

"Kaç gündür sipariş yetiştirmeye çalışıyorum. Fırsat bulamadım."

Valizimi açıp kıyafetlerimi dolaba yerleştirmeye başladım.

"Ben Muğla'ya düğüne gittim, yaklaşık 1 hafta önce. Düğününe gittiğim arkadaşım, Yağız'ın kuzeniymiş. Orada Yağız'la karşılaştık. Düğünün ertesi günü bir şeyler yapmaya karar verdik. Kahvaltıya gidiyorken bana... beni sevdiğini söyledi."

"Ne?" dedi Nigar hayretle. "Ciddi misin?"

"Rüya gibi bir 3 gün geçti. Ankara'ya dönünce annemle konuştum, Yağız'dan bahsettim. O da babama söyledi." deyip durdum. "Babam 'asker karısı olmana rızam yok' dedi."

"Hadi canım." dedi Nigar. "Daha neler?"

"Kaç gündür ne çektiğimi bir ben bilirim bir de Allah... Yağız 'babanın rızasını alacağım' deyip söz verdi ama Muğla'dan buraya ne yapabilecek?"

"Gidip Ecrin'i çatlatmak istiyorum şu an." dedi Nigar. "Günlerdir Yağız Üsteğmen'i sayıklıyor."

"Hala mı?" dedim sitemle.

"Yüzsüz resmen. Samet deliriyor sinirden, göndermeye çalıştı birkaç kere ama köyden de gitmiyor."

Boşalan valizi bir kenara bırakıp yatağın dibine, yere çöktüm.

"Söyleyecekmişsiniz ailelere." dedim Nigar'a. "Heyecan var mı?"

"Olmaz mı?" dedi gülerek. "Az önce duyduklarım yüzünden Taner Amca'dan tırsıyorum."

"Babam size bir şey demez. Sonuçta siz evlendiğinizde abim hala Ankara'da yaşıyor olacak, özel lisede öğretmenlik yapıyor. Bizimki öyle değil." derken sonlara doğru sesim kısılmıştı. "Sen asıl annemden kork ya da annenden."