Searching in the Apocalypse for the Last Boss[Myanmar Translation] (Realm~4)

Chapter - 217

[Zawgyi]

<ႂကြက္ျဖဴ ေလးတစ္ေကာင္ရဲ႕ဘဝ>

သူမ ဓာတ္ခဲြခန္းထဲမွာေနေနရတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာသြားၿပီလဲဆိုတာေတာင္ နဥ္ရႈ မသိေတာ့ေခ်။ သူမက ေန႔ရက္တိုင္းဆာေလာင္မြတ္သိပ္ေနေပမယ့္လည္း အမွန္တကယ္ေတာ့ ေသေလာက္ေအာင္မဆာေပ။ ဒါက အစားအစာအေပၚအာငါျပင္းျပေနတဲ့ဆႏၵရဲ႕ နွိပ္စက္ညႇင္းပန္းမႈသက္သက္သာျဖစ္သည္။

ေက်ာင္းဆရာဝန္အန္ကယ္က စမ္းသပ္ဖန္ႁပြန္ကို လက္တစ္ဖက္မွာကိုင္ထားၿပီး လက္တစ္ဖက္ကေတာ့ နဥ္ရႈေမးကို ပင့္မလာသည္။ သူက နဥ္ရႈပါးစပ္ထဲကို အရည္တစ္ခ်ိဳ႕ေလာင္းထည့္လိုက္ေလ၏။ နဥ္ရႈ နႈတ္ခမ္းသပ္လိုက္သည္။ ဒါက တကယ္ကို ဘာအရသာမွမရွိဘူးပဲ။ ဘာႀကီးလဲ?

နဥ္ရႈ သူမရဲ႕မႈန္ဝါးေနတဲ့မ်က္လံုးေတြကိုသံုးၿပီး ဒီအရည္ေတြကဘာလဲဆိုတာ ေက်ာင္းဆရာဝန္အန္ကယ္ကိုေမးဖို႔ သူမ ခက္ခက္ခဲခဲႀကိဳးစားလိုက္သည္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ အန္ကယ့္ဦးေနွာက္လႈိင္းေတြက နဥ္ရႈရဲ႕ဦးေနွာက္လႈိင္းေတြနဲ႔ ခ်ိတ္ဆက္မိသြားပံုေပၚၿပီး သူကေျပာလာသည္။
[T/N : နဥ္ရႈေျပာခ်င္တာကို အန္ကယ္နားလည္သြားတာ။]

"ဒါက မ်ိဳးရိုးဗီဇအဆီအနွစ္ပဲ။"

နဥ္ရႈ : Pfff...

သူက zombieတစ္ေကာင္ကို ဘာကိစၥ မ်ိဳးရိုးဗီဇအဆီအနွစ္ေပးေနရတာလဲ?

ေက်ာင္းဆရာဝန္အန္ကယ္က မ်က္ေမွာင္ကုတ္ကာ ေမးလာသည္။

"မင္း ဘာမွမခံစားရဘူးလား?"

နဥ္ရႈ ေခါင္းယမ္းလိုက္သည္။ သူမ ဘာကိုမွမခံစားရဘူး။ ဒါေပမယ့္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ေနတာကိုလည္း သူမ မခံစားရေတာ့ဘူး။

ဒီမ်ိဳးရိုးဗီဇအဆီအနွစ္က စြမ္းအင္အရင္းအျမစ္တစ္ခုအျဖစ္ပါ လုပ္ေဆာင္နိုင္တာလား?

"အခုေရာ ေကာင္မေလး? အခုေရာ ဘယ္လိုေနလဲ?"

ေက်ာင္းဆရာဝန္အန္ကယ္က ေမးလိုက္သည္။

သူမ ဆာေလာင္တာကို ထပ္ၿပီးမခံစားရေတာ့ဘူးလို႔ နဥ္ရႈ တီးတိုးေရ႐ြတ္လိုက္သည္။

"မင္း ဆာေလာင္တာကို မခံစားရေတာ့ဘူး?"

ေက်ာင္းဆရာဝန္အန္ကယ္က ခန္႔မွန္းလိုက္၏။ နဥ္ရႈ ခ်က္ခ်င္းပင္ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္သည္။