veliaht prenses👑(ppg) blossick

TANIŞMA

Ben blossom.

modern çağın ,teknoloji ve yeniliklerle harmanlandığı bir zaman diliminde taç giymeye hazırlanan bir prensesim.

Şaşırdın dimi?

bende çok düşündüm bu konuda .Hala monarşi ile yönetilen çok ülke var.Ve benim saltanatımın olduğu yer de öyle.

Her neyse sıkıcı konuları aştıysak size bizden bahsedeyim.

Hepinizin bildiği üzere(!) bu koca şatoda kız kardeşlerim ve babamla birlikte yaşıyorum.

annem ne yazık ki biz doğduktan sonra ölmüş.

kardeşlerim ve babamla beraber birbirimize destek olduk ve tüm zorlukların üstesinden geldik.kardeş de olsak birbirimizden çok farklıyız.Kardeşim Buttercup,siyah saç ve yeşil gözlere sahip.gözleri dışında babamıza benzer.diğer kardeşim Bubbles ise sarı saçlarıyla annemi andırırmış hep.ama mavi gözleri tıpkı büyükanne Utonium.ben ise kızıl saçlar ve pembe gözlere sahibim.saçlarımı kimden aldığımı hiç bilmiyorum buna rağmen pembe gözlerim tıpkı büyükbaba Utonium.

Kafanızdan geçen soruyu cevaplayayım hemen ;) biz üçüzüz.

birbirimize benzemesek de  evet üçüzüz.sadece ben bi beş dakika felan büyükmüşüm.

" sallama blass!"

"gerçekler tatlım"

"5 dakika değil 2,5 dakika"

"ahh doğru sende bubbles dan 2,5dakika büyüktün"

"bu büyüklük sana saltanayı kazandırdı."

Evet büyük olduğum için veliaht prensestim. İlk başlarda oldukça korkunçtu benim için. Çünkü kardeşlerimi karşıma almaki istemiyordum.
Hep yanımda olmalarını istiyordum.

Neyse ki korktuğum gibi olmadı.

Babam doğuştan lider olduğumu söyler durur.
Bubbles ise yönetimle ilgilenmek istemediğini açıkça dile getirmişti.
Buttercup ise 'bizi sürgüne göndermedikten sonra sıkıntı yok kardeşim' demesi ile hem büyük bir rahatlama hemde büyük bir mutluluk yaşadım.

"blossom, sen harika bir lider olacaksın ve biz her zaman  seninle olacağız"

Bubbles ve buttercup birlikte demişlerdi bu cümleyi.

Ve bende hemen boyunlarına atladım.

"sevgili kızkarım!"

Üçümüzde bize seslenen babamıza baktık.
Ve hafifçe reverans yaptık.

"kızlar kesin şu saçmalıkları. Beni utandırıyorsunuz.
Haydi benimle gelin size anlatmam gereken birşeyler var."

Büyük salondan çıkyık ve babamızın arkasından ilerlemeye başladık.
Odalarımızın olduğu bölüme gelmeden başka bir kolidora girdik. Burası karanlık koridordu.

Buraya çok nadir girmişizdir.
Babam boyumuzdan daha büyük olan tablonun önünde durdu.

Cebinden uzun bir çubuk çıkardı.
Resme tuttu ve anlamsız birkaç kelime söyledikten sonra resim önce geriye, ardından sola kayarak gizli bir bölme ortaya çıkarttı.

Üçümüzde şaşkınlıkla babamıza bakıyorduk. Babam gizli bölüme doğru ilerledi.
Bizde biraz ürkek adımlarla onu izledik.

Merdivenleden aşağıya inerken nereye gittiğimizi sordum ama babam cevap vermeyince susmayi tercih ettim.

Zaten hemen gelmiştik.
Geniş salona girerken üztümüzde duran gökyüzüne baktım.

"bu nasıl olur hem kalenin içimdeyiz hem de daha akşam olmadı."