Жонгүг өнөөдөр яахын аргагүй өөр байх бөгөөд тэр өөрөө эхэлж чат бичиж, өөрөө эхэлж уулзах-... Үгүй ээ болзох санал тавьсан юм. Тэдний болзох газар бол Намсан цамхаг. Жонгүг тийм романтик хүн биш ч дөнгөж сая Тэхёны төлөө тэр том газрыг өнөөдөртөө худалдаж авсан юм. Тэгэхээр тэнд тэднээс өөр хүн байхгүй байна гэсэн үг. Романтик биш гэж үү?
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Мөн энэ үзэсгэлэнтэй байдлыг Жонгүг зөвхөн түүнд зориулж бэлдсэн юм.
" Жонгүг?"
Тэхён бага зэрэг гайхсан бололтой ийш тийш харан Жонгүгийг чиглэн алхах бол өнөөх их зантай нэгэн тэрхэн зуур асар их сандарсан юм.
"А-ахаа ирчихсэн үү?"
" Тиймээ,ирчихлээ. Чи миний бодсоноос хэт дахин романтик юм аа?"
Тэхён уулга алдсаар эргэн тойрноо ажиглах бол түүний инээхыг харсан Жонгүгийг нүүрэнд ч бяцхан инээмсэглэл тодорчээ.
"Гадаа хүйтэн байна. Ингээд зогсоод байж болохгүй."
Жонгүг юу ч бодолгүй ингэж хэлээд түүний гарыг салаавчлан атгаад кармандаа хийж орхив. Гэвч тэр хормын дотор асар их харамссан юм.
Тэхён түүний хийсэн үйлдэлд бага зэрэг цочирдсон боловч удалгүй дөрвөлжин инээмсэглэлээ тодруулан түүний зөөлхөн гарыг эргүүлэн атгах нь тэр.
" Энэ дээрээс тэнгэр үнэхээр үзэсгэлэнтэй харагдах юм аа?"
" Тийм байна?"
Жонгүг ч мөн адил тэнгэр ширтсээр ийн хэлэхэд Тэхён өнөөх оддоос илүү хажууд нь гэрэлтэх нэгэн лүү нүд салгалгүй ширтэж эхэлсэн юм.
"Өөр юу үзэсгэлэнтэй гээч?"
Тэхёны хоолой бүдүүн хэрнээ уянгалаг сонсогдох нь цаанаа л нэг сэтгэлд дулаахан санагдах аж.
"Юу юм?"
" Чи?..."
Жонгүг түүнийг ийм хариу үйлдэл үзүүлнэ гэж бодоогүй бололтой тэр дороо улаа бутран өөрийг нь тасралтгүй ширтэх нэгнээс харц буруулах нь үнэхээрийн эгдүүтэй.
" Н- надруу битгий ингэж инээмсэглээд бай. Миний зүрх хэтэрхий их догдолсондоо дэлбэрэх нь байна-..."
Тэхён түүний эгдүүтэй байдлыг удаан харж тэвчилгүй хайртынхаа зөөлхөн хэрнээ чихэрлэг уруулд өөрийнхийгөө нааж орхив.
Энэ үед тэдний хувьд яг л бүх зүйл зогсчих шиг болж бие биенээсээ ер бусын мэдрэмж мэдэрхийн зэрэгцээ бүх зүйлийг энэ хэвээр нь хадгалахын тулд бие биенийхээ уруулд хэтэрхий их шунаж байлаа. Гайхалтай хэрнээ энгийн. Энэ л орой тэдний амьдралыг бүхэлд нь өөрчилсөн юм.
"Би танд хайртай бололтой..."
Тэдэнд ярилцах ч шаардлага гараагүй. Тэртээ тэргүй тэдний нүд хэн хэнийгээ гэх хайраар дүүрэн байсан юм.
