"Жонгүгие... Гуйж байна шдээ!"
" Үгүй ээ үгүй үгүй бас дахин үгүй! Би яахаараа үргэлж чиний хайр дурлалын асуудалд оролцож байх ёстой юм?"
Жимин түүнийг студид ирснээс хойш цаг минут бүр Тэхёнтой уулзуулаад өгөхийг гуйж байлаа.
" Тэгж их хүсээд байгаа юм бол өөрөө уулзал даа... Бурхан минь гэж би завгүй байна Пак Жимин!"
" Харин тэгээд яагаав? Чамайг туслаад өгөхийг гуйж байхад өөдгүй амьтан!"
Тэд өдөржингөө хэрүүл хийж Жимин түүнийг шалсаар байгаад өнөө орой тэднийг танилцуулахаар болсон юм.
" Хараал идсэн гажиг амьтан! Одоо би тэгээд юу гэх болж байна аа?"
" Наадах чинь чиний л асуудал. Хэрвээ Тэхён чамд уурлахгүй бол шүү дээ hahh!"
"Амаа тат Пак Жимин!"
-
" Юу гээч ахаа, нөгөө...юу Тэхён надтай юу яахыг асуугаад өгөөч-..."
" Яасан гээд байгаа юм бэ Жонгүг? Юу яахыг асууна гэдэг чинь юу гэсэн үг юм hahh!"
" Үгүй ээ ахаа! Та буруу ойлгоод байна. Зүгээр түүнийг өнөөдөр завтай болохыг асуугаад өг?"
" Та хоёр арай нууцаар үерхээд байгаа юм биш биз дээ? Хэрвээ тийм бол ах нь үнэхээр баярлана шүү!"
" Тийм биш гээд байхад яах гээд байгаа юм бэ? Хэрвээ үнэхээр үерхэж байсан бол би таныг гуйлгүй өөрөө залгаад асуучихаж чадна за!"
" За ойлголоо доо! Ах нь түүн рүү залгаад юу яахыг нь асуугаад өгье hahh!"
Хусог түүнээр тоглоом хийсээр утсаа таслахад Жонгүг золтой л уурандаа дэлбэрчихсэнгүй.
" Тэгэхээр сонс өөдгүй амьтан минь! Орой энэ хаягаар яваад очоорой ойлгосон уу? "
Жонгүг муухай харсаар түүнд нэг цаас атгуулаад цааш явах нь тэр.
" Хүүе байзаарай! Чи өөрөө хамт явахгүй юм уу?"
" Чи солиороо юу? Би яах гэж хамт явах юм? Одоо бас та хоёрыг танилцуулах уу? Битгий давар!"
Гэж би хэлсэн боловч яг одоо энэ хогийн ресторанд тэр солиотой новшийг хүлээгээд сууж байна.
" Чиний тэр ханхүү чинь цаг барьдаггүй бололтой!"
" Мэдээж шд! Чи уулзъя гэсэн болохоор л тэгж байгаа юм. Магадгүй тэр чамтай уулзахыг хүсэхгүй байгаа ч юм билэв үү?"
" Хэрвээ үнэхээр тийм бол би баярласандаа үхэх байх-..."
Жонгүгийг ам руугаа котлет чихэж байхад рестраны гоёмсог хаалгаар Тэхён орж ирээд тэдний өмнө ямар ч нүүрний хувиралгүй асуулт нэхсэн аятай суулаа.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Жонгүг тэр дороо өнөөх котлетондоо хахаж цацан хажуудаа байсан час халуун цайг нэг амьсгаагаар ууж гарав. Тэр түүнийг ийм халуухан харагдана гэж бодоогүй бололтой.
" Ямар нэгэн зүйл хэлэхгүй хэрэг үү?"
Тэхёны бүдүүн хэрнээ цаана л уянгалаг хоолой түүний чихэнд цуурайтаж шокноос нь гаргаж орхив.
" Юу тэгэхээр... Нөгөө-"
" Би чамайг ганцаараа ирнэ гэж горьдож байлаа... гомдмоор юм аа? Чамд таалагдахын тулд шал дэмий цаг үрчихэж?"
Тэхён эрхэлсэн янзтай хэрнээ ялдам хоолойгоор түүнд хандан ийн хэлэхэд Жонгүг байтугай түүний хажууд улаа бутарч суусан Жимин хүртэл гайхаж орхисон юм.
" Хаха үнэхээр инээдтэй байлаа. Тэгэхээр юу гээч манай найз тантай танилцъя гэж надаас гуйсан юм аа. Хаха харамсалтай нь би явах болчихлоо сайхан хоололцгоорой."
Жонгүг худлаа инээсээр хүрмээ шүүрч аван бушуухан шиг гараад явчихав.
