Let Me Be The One

02

We have created lots of wonderful memories. We started travelling to nearby provinces once a year, we challenged our college selves to get a high mark on every activity and whoever loses will put a thousand bill on our shared piggy bank for our next vacation trip.

Una sa Tagaytay lang, sunod ang hiking natin sa Sagada, hanggang sa marating natin ang magandang isla ng Boracay kasama ang ating pamilya at minsan pa ay mga barkada.

Taong 2016, sa ating ika-limang anibersaryo, pumunta tayo sa Japan at dinala ako sa Disneyland. May picture pa nga tayo sa mascot ni Mickey Mouse. Dahil sa'yo kaya ko sya naging paborito. Sinabi mo kasing sa tuwing maiisip kita, tignan ko lang sya para maalala ka. Effective nga!

Yan ang una nating out-of-the-country trip, yan din ang promise nating ireregalo natin sa mga sarili natin kapag grumaduate na tayo kahit na tutol ako, pero nakumbinsi mo ako sa linyang "reward mo sa sarili mo, iniyakan mo ng dugo at pawis ang diploma mo." dahil ang sunod nito ay ang pagrereview nating pareho para makuha ang ating lisensya sa propesyong napili nating pareho.

Taong 2017 ng magpunta tayo sa Thailand para i-celebrate ang ika-anim na taon natin bilang magkasintahan at taong 2018 naman ng magpunta tayo sa Singapore upang i-celebrate ang pagkapasa nating pareho sa exams. Naudlot iyon last year dahil namatay ang alaga kong aso at halos wala akong gana sa lahat. Kahit pa pumasa tayo ay nanaig pa rin ang kalungkutan ko dahil wala na yung alaga ko.

August 7, 2018 sa eksaktong a las 10:00 ng umaga, tapat ng Merlion. Habang abala ang bawat tao sa kani-kanilang ginagawa, ako'y iyong sinorpresa. Naghanda ka ng tatlong tao upang tumugtog gamit ang kanilang trumpeta sa salin ng kantang 'Got To Believe', ang kantang alay mo sa akin.

Nakuha mo ang atensyon ng daan-daang tao na naroon, lalo na ako na hindi alam kung ano ang gagawin. Lumuhod ka sa harapan ako, hawak mo ang isang maliit na kaha na naglalaman ng singsing habang nakangiting sinasaad ang mga katagang nagpadalos ng luhang dulot ng kagalakan.

"Macey, will you please carry my last name and be my queen for eternity?" nakangiti at nangangambang tanong mo.

Napatingin ako sa likod mo dahil nahagip ng mata ko ang mommy mo. Nasorpresa ako ng makita ang pamilya mo kasama ang papa ko na masayang masaya sa kanyang nasasaksihan. Itinaas nya ang dalawang hinlalaki at tumango-tango pa. Once again, you have gained my father's approval.

Pinunasan ko ang luhang dumaloy sa pisngi ko at tatatango-tango habang sinasagot kita ng "yes. Yes, I will be your queen!"

Isinuot mo ang singsing sa daliri ko kung saan nararapat bago ka tumayo mula sa pagkakaluhod at hinalikan ako sa noo. Niyakap mo ako ng sobrang higpit ng mga sandaling iyon, sobrang higpit na parang ayaw mo na akong pakawalan.

Everything was almost perfect. You are no an engineer at a small company while I was a volunteer nurse at a public hospital. Nagkasundo tayong magkaroon ng longterm engagement upang mapag-ipunan ang plano nating pagpapakasal.

Masaya naman tayo noong una hanggang sa nagsara ang kompanya ninyo pitong buwan matapos kang ma-kontrata at nahirapan ka ng makahanap pa ng bagong papasukan habang nagkaroon naman ng malubhang sakit ang papa ko. He was all I had left kaya naman ng inirekomenda ako ng Head Physician na mag-trabaho bilang isang ganap na nurse sa isang private hospital ay tinanggap ko dahil kailangan ko ng pera para maipagamot si papa.

Inintindi mo ako noon at sinuportahan sa desisyon ko. Lumipas ang ilan pang buwan bago magpasko ngunit hindi ka pa rin nakahahanap ng bagong trabaho. Isang gabi, ng patapos na ang shift ko, hinintay kita sa labas ng hospital ba pinagta-trabahuan ko dahil sinabi mong susunduin mo ako per pagdating ko doon ay wala ka pa. 11:05 PM na noon at ni minsan ay hindi ka na-late. Inisip kong marahil ay traffic kaya naghintay pa rin ako.