Running Through The Waves (Isla Vagues Series #1) COMPLETED

Kabanata 10

I nod my head as he watched my every move.

"Okay, baba na tayo." I said and he nod his head also. Sabay na kaming bumaba at nagkahiwalay lang ng huminto ako sa hapag para kumain at siya naman ay nagsimula ng mag-igib.

Kaharap ko ang likod na pinto kaya nakikita ko siya kung papasok. Ilang minuto ay bumalik na siya buhat ang dalawang timba. I almost choked my own food when I see how his biceps flex everytime he move his arm carrying the container.

Tinago ko na lang iyon sa pagtikhim at halos mapapikit ako ng medyo napalakas iyon kaya napalingon sa akin si Kairus. My cheeks immediately heated.

"Ayos ka lang?" tanong niya at hindi agad ako nakasagot dahil uminom ako ng tubig para mawala ang kating nararamdaman sa lalamunan.

Nang makita ang ginawa ko ay nagpatuloy na siya sa ginagawa. Mukhang papakinggan na lang ang sagot ko. I was drinking the water when I choked now for real when his muscles protrude again when he lift his arm to carry the container.

Mabilis na nilapag muli ni Kairus ang dalawang balde ng marinig ang pag-ubo ko. Uminom muli ako para pakalmahin ang sarili. Naglakad siya papalapit sa akin na bakas na bakas ang pag-aalala sa mga mata.

"Are you okay?" he ask worried and I feel my heart pounded loudly in an instant. I gulped hard and take a very deep breath before nodding my head. Makati pa ang lalamunan ko pero hindi ko na pinahalata sa kanya.

Nakakahiya. Baka mamaya ay mapansin niya pa na dahil sa kanya ay kaya ako nagkakaganito. Calm down your shits, Kayeziel.

"Yeah, sorry." I answered not looking at him. Nakatingin lang ako sa pagkain sa plato.

Ramdam kong nakatitig pa siya sa akin na parang sinusuri kong totoo ba ang sinasabi ko.

"Am I destructing you?" mabilis akong nag-angat ng tingin ng marinig ang tanong na iyon. My mouth parted and my cheeks flushed when I see a smirk playing on his lips.

"B-Bakit naman ako maiilang sayo?"

Damn even my voice can't lie.

Napapikit ako lalo ng marinig ko ang halakhak niya na nagpatayo lahat ng balahibo ko sa batok.

"Seat on the other side then. So you're turning your back on me. I'm afraid I can't get enough water to filled the container if you choke again." he said then laugh afterwards. Halos mag-init ang ulo ko sa iritasyon pero sinunod na lang siya.

I don't want to die also on choking again. I still have a lot of dreams to pursue. I'm even not free yet. Biglang naging mapait ang panlasa ko ng sumagi iyon sa isip ko. I've been staying here for two months already. Apat na buwan pa bago ko masigurado na magiging malaya na ako.

"Alis na ako." my mind immediately stop when I heard him. Parang nagkataon pang akma ang mga salita niya sa bigla kong iniisip. Tumango ako habang hawak niya ang dalawang balde para mag-igib muli.

"Okay." I simply said and I watched him until he faded on my sight. Thinking about four months from now and I'm going to leave Kairus, Lola and Andeng made my heart ache.

Napalapit na ako sa kanila at alam kong hindi na lang sila estranghero sa buhay ko. They already have a place in my heart. They were already written on the list of the persons I'm glad that I meet in my life. How would Kairus react if I'll leave already?

Malulungkot ba siya? Does he will feel sad or hurt seeing me leave? I want to scoffed at myself about the second word I think he would react. Why would he feel hurt? Dalawang buwan pa lang niya ako kilala at hindi pa iyon ganoon kalalim para maging ganoon ang reaksiyon niya.