Uzun mesajlar iyi hissettirir.

#6#

Uyku bu dünyadaki en rahatlatıcı, en huzur verici tek şeydir. Bazı kişilikler için o uykunu bile terk edersin. Uykunu karşındakine değişirsin. Huzur veren ve rahatlatan tek şey olarak artık kendine onun omzunu benimsersin. Gün gelir omzunu yastık niyetine kullanırsın. Benimsemek ve alışmak kadar boktan bir şey yok. O huzur dolu, uykunu karşındaki için feda ettiğin günler gelmesini bildiği gibi, geçirip gitmesini de iyi bilir. Hani diyorlar ya bu hayatta her şey gelip geçici diye, heh işte gelip geçici değil; gelip, geçirici oluyor. Bazıları acını geçiriyor geldiğinde, bazıları ise hayatına geçiriyor. Seven değilde, iz bırakanlar daha cazip geliyor değil mi insana? İz bırakanlar belirliyor uykundaki gördüğün rüyanın senaryosunu. Yazan da yöneten de aynı kişi. Ne tuhaf değil mi, acı çekmemize sebep olan da, acımızı dindirecek olanında aynı kişinin olması ? İnsan sevdiğini mi görür rüyalarında yoksa özleyeni mi ? Zaten biz anca sevdiğimizi rüyamızda görürüz. Yanımızda gördüğümüz gün, rüyalarımıza özleyen olarak girerlerdi zaten. Fakat biz sevenler; kimsenin en çok özlediği, sevdiği, değer verdiği kişiler olamadık.