#25#

493 16 4
                                    

Pencereme vuran yağmur damlacıkları gibiydik. Akışına bırakmıştık her şeyi. Bir oraya vurup yara alan, bir buraya vurup birbirimizi yaralayan kişilerdik. Biz birbirimizi yaralamayı bildik. Sevmeyi bir türlü beceremeyen iki kişi olduk. Belki de sadece sen; beni bir oraya, bir buraya vurarak yaraladın. Belki de ben senin yerine de sevdiğim için, sevmeyi beceremedin. Sonuçta her insan ihtiyacı olduğu şeyi ister. Benim sana ihtiyacım varken, senin benden başka her şeye ihtiyacın vardı. Aslında neyi, nasıl yazacağımı bilmiyorum. Sadece susamıyorum. Kafada kalan onlarca soruyu kim cevaplayacak? Tek bende olmadığı gibi, elbette ki senin de cevapsız kalan soruların olacaktır. Senden de gidecek biri, sende merak edeceksin neden bir anda gittiğini...Ama asla bilmeyeceksin. İşte o zaman iliklerinin zerresine kadar anlayacaksın beni.

Uzun mesajlar iyi hissettirir.Where stories live. Discover now