Devam ediyor!
+18 sahneler içermektedir!
Gecenin bir kuytusunda, yarı ölüm halinin pençesinde gerçekleşti kehanet. Yeni yaşamı lanet gibi bahşedildi kadına. Sol kaburgasında, kalbinin hemen üstüne işlendi lanetin emaresi; gövdesi kuzguni siyahı, kan...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
#Çağan Şengül Kırlangıç #Gabrielle Aplin Miss You(Piano)
Asta ve Yavuz'u yanyana bir şekilde kapıda görmeyi gerçekten beklemiyordum. Bu yüzden ikisini karşımda görmek benim için büyük bir şaşkınlık yaratmıştı. Benim aksime sakin olan Çağın, Asta'ya döndü. Yüzünde daha önce şahit olmadığım bir saygı ifadesi vardı. Bu şaşkınlığımı arttırırken kenara çekildi.
"Asta, hoş geldin. İçeri geç lütfen."
Asta'nın gözleri ise benim üzerimdeydi. Dikkatle beni izliyordu, gülümsemeye çalıştım. Bana doğru yürüyüp elini uzattı. Ellerimi soğuk avucunun içine alıp buruk bir şekilde gülümsedi.
"Uyanmışsın. İyi misin?"
Tepkisinden anladığım kadarıyla Asta da her şeyi biliyordu.
"İyiyim," diye mırıldandım.
"Ben de içeri geçemez miyim?"
Yavuz'un uğursuz sesini duyunca Asta ile beraber ona doğru döndük. Çağın ise açık kapının önüne geçti. Şimdi sadece Çağın'ın sırtını görebiliyordum.
"Ne işin var lan senin burada?"
Sesindeki tahammülsüz tonu gizleme gereği duymamıştı.
"Sevgilimi görmeye geldim."
Yavuz'un sesini dahi duymaya tahammülüm yoktu. Yüzümü buruşturmadan duramadım. Çağın'ın bedeni gerildi.
Keskin bir sesle "Siktir git," dedi.
Ardından kapıyı kapatmak için hamle yaptı fakat Yavuz izin vermemişti.
"Günlerdir burada onu görmek istemem seni neden bu kadar öfkelendiriyor."
Çağın sakinleşmek adına derin bir nefes aldı. "Bana bak piç herif, sana karşı olan sabrımın sonlarındayım zaten. Daha fazla zorlama ve evimden çık git."
"Kim geldi?"
Mihran ortaya çıkmak için bundan daha yanlış zaman seçemezdi sanırım. Yanağımın iç kısmını ısırdım, işler karışacak gibiydi. Yavaşça Mihran'a doğru döndüm.
"Yavuz geldi."
Yüzünde çözemediğim bir ifade oluşurken cevap vermek yerine kapıya doğru yürüdü. Elini Çağın'ın omzuna yerleştirince Çağın bakışlarını, ona doğru çevirdi. Mihran başını yana doğru eğip sakin bir şekilde konuşmaya başladı.
"Sen içeri geç lütfen."
"Bu adamı evimde istemiyorum."
Çağın bu cümleyi taviz kabul etmeyen bir şekilde söylemişti. Mihran gözlerini yumup yorgunca ofladı.
