10. Bölüm: "Özür Dilerim"

45.7K 3.5K 1.2K
                                    

Keyifli okumalar dilerim, uzun bölümler geliyor emeğimin karşılığı olarak satır arası yorumlarınızı ve votelerinizi bekliyorum...♡

#Sena Şener Sendin Düşmanım
#Model Antidepresan Gülümsemesi

Parçalanan hayallerim, avuç içlerime saplandı. Avuçlarımın içi kana bulandı. Elimi göğsüme bastırdım. Elimin kanlı izi tenime kazındı, geçmişim parmaklarımın arasında ezildi.

Sanki ruhum, parmak uçlarıma akmış yardım istiyordu, ruhum yardım dileniyordu.
Ağıtlarımın acılı notaları kalbimi eritiyordu.
Yumduğum gözlerimi açtım, zihnim hakimiyetimden çıkmıştı.

Kanatlarım yine bildiğini okuyor, ona uçuyordu. Bunu istemiyordum, tekrar tekrar ona gitmek istemiyordum. Hırçın kanatlarım direniyordu, sanki ona gitmeye ihtiyacım vardı.

Buna engel olmalıydım, zihnime yoğunlaştım ona değil, evime gidecektim. Direndim, tüm gücümü kullandım fakat aniden kanat köklerime saplanan kör bir acı zihnime sıçradı.

Aynı acı, direncimi ortadan ikiye yırttı. Bir an ölümün sahnesinde son perdede oynuyordum.
Zihnimden kovuldum, tüm hâkimiyetimi yitirdim. Düşüncelerimin isteklerimin hiçbir önemi yoktu. Yabancı bir kabuğun içinde hapsolmuş gibiydim.

Kanatlarım, sahiplendiği benliğimle hızlı hızlı kanat çırpmaya başladı, bilmiyordum ama hissediyordum kanatlarım ona uçuyordu. Bu acele onaydı, yine ve yeniden.

Yine haklı çıktın Çağın...

Zaman belirsizlik ile kuşanmış boynuma geçirdiği prangaları ile sürüklüyordu beni. Gökteki güneş çekildi, yağmur ince ince çiseledi.

Hava değişti, ona yaklaşmıştım.

Üç yıldır bana eşlik eden kelebeğim ilk defa bu kadar hevesliydi, kimseye böyle kanat çırpmamıştı. Şimdi rengarenk balonlara ulaşmak isteyen bir çocuğun hevesine kapılmıştı.

Ah bilseydi o balonlar eninde sonunda patlayacaktı, ardından sadece ufak hayal kırıklıkları bırakacaktı.

Soğuk havaya inat açık bırakılan camdan içeri süzüldü, bugün keşfettiğim ikinci ruhumla sıcak odaya süzüldüm.

Yatakta yüz üstü uyuyan bedenine kondum, çıplak teninden nükseden koku öyle güzeldi ki!

Bir kelebeğin asla ayrılmak istemeyeceği bir yerdi.

İçimdeki kelebek tenine tutkundu.

Yine sana geldim hissediyor musun? Peki yine neden sana geldim?

Zihnimde yankılanan kelimeler son sözlerim son düşüncelerimdi. Bedenim havalandı, aynı rutinler gerçekleşti, canım yandı, kavruldu.

Bir bedende iki ruh hapsolmuş ikisinin acısı birbirine karışmış, acıya tutsak, acıya sürgün edilmişti. Sonu yoktu, acı bu bedeni bitirir, yitirirdi.

Ve acı beni alt etti.

Sonrası karanlığın içinde yok oluştu belki de varoluş...

🦋

Gözlerimi açarken acıyla inledim, bedenimdeki tüm kemiklerim ağrıyordu.

Yüzümü buruşturup odaksız bakan gözlerimi netleştirmek için gözlerimi kırpıştırdım.

Karşımda gördüğüm yüz ile beraber kaşlarım çatıldı. Çağın, dikkatli bakan gözlerini yüzüme kilitlemiş sessizce beni izliyordu. Yüzü yüzüme dönük şekilde onun yatağında öylece uzanıyorduk.

KELEBEK KUYTUSU-Feraşe  (ASKIDA)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin