Devam ediyor!
+18 sahneler içermektedir!
Gecenin bir kuytusunda, yarı ölüm halinin pençesinde gerçekleşti kehanet. Yeni yaşamı lanet gibi bahşedildi kadına. Sol kaburgasında, kalbinin hemen üstüne işlendi lanetin emaresi; gövdesi kuzguni siyahı, kan...
Selaaam Uzun bir bölümle geldim ve satır arası yorum istiyorum ona göre. Keyifli okumalar dilerim🦋🖤
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🦋⚡
#Cem Adrian Ceylan Ertem Bu Gece Uyut Beni #Model Ninni
Sıcacık elleri yüzümün iki yanındaydı, alnını alnıma yaslamış sıcaklığını benimle paylaşıyordu. Tir tir titreyen bedenim, bu yakınlığı yadırgıyordu çünkü bu yakınlık bana yabancıydı. Bu yakınlık bana zarardı, yanlıştı.
Fakat bedenim bu düşüncelerime karşıydı. Zira içime dolan güzel kokusu ve beni sarıp sarmalayan sıcaklığını fazlasıyla benimseyen benliğimin, bu durumdan gram şikayeti yoktu.
Sadece kısa süreli de olsa, yalandan da olsa, huzur istiyordu.
Huzura ihtiyaç duyuyor; onun için yanıp kavruluyordu. Her şeye rağmen...
"Çok fazla titriyorsun, sakin ol."
Çok fazla titriyordum, anormallik derecesinde bir titremeydi bu. Bedenimden buz gibi terler akıyordu. Bu durumu nasıl durduracağımı nasıl sakinleşebileceğimi bilmiyordum. Hem geçmişin pençesi hâlâ ensemdeyken bunu nasıl becerebilirdim ki?
Az önce yaşadığım krizle geçmişe gitmiş, her can alıcı sahnesine bir kere daha şahitlik yapmıştım. O arabada bir kez daha yaşadığım kayıplarla beraber ölmüş, yaşam umudumun son kırıntılarını mezara gömmüştüm.
Kulağımda hâlâ fısıltı şeklinde yakarışlar çınlıyorken sakin olamazdım ki!
Unutmadan olmazdı, unutmak ise imkânsızdı.
Uğursuz düşüncelerim beni tekrar içine çekmek istiyordu, o girdaba çekilirdim de, elleri yüzümde asılı kalmasaydı şayet o girdabın içinde kaybolurdum.
Fakat Çağın buna izin vermedi, beni yaşadığımız anda her şeye rağmen tutmayı başardı.
Birkaç derin nefes daha çektim içime, biraz daha sınandım kokusuyla.
Kokusu beni yavaş yavaş sakinleştirdi, nefesi içimi ısıttı. İmkânsız şeyleri bir bir mümkün kıldı.
Geçen saniyeler ardından ellerini yavaşça çekti. Titreyen göz bebeklerimle baktım ona, gözlerine bulanan ifade şefkat olamazdı şefkat duyamayacak kadar katı bakıyordu hem. Düşüncelerimin aksini fısıldayan gözleri, uzun uzun yüzüme baktı. Yüzüm dakikalar önce döktüğüm yaşlar yüzünden sırılsıklamdı.
Beklemediğim bir şekilde büyük elleriyle yüzümdeki yaşları sildi, avuçları yüzümdeki cesetleri temizledi.
Gözlerim kapanacak gibi oldu, gözlerim gözlerine bu denli kilinlenmemiş olsaydı eğer bu dediğim olurdu da. Fakat onu izlemek, gözlerindeki aleme dalmak daha cazipti.
