အထူးစြမ္းရည္နိုးထေနတဲ့သူေတြက နဥ္ရႈကို သူမကလည္း သူတို႔ထဲကတစ္ေယာက္လားလို႔ စူးစမ္းတဲ့အၾကည့္ေတြနဲ႔ ၾကည့္ေနၾကသည္။

"ေဒစီ?"

သူမေနာက္ကေန အသံတစ္သံထြက္ေပၚလာသည္။ နဥ္ရႈလွည့္ၾကည့္လိုက္ၿပီး စစ္ဝတ္စံုဝတ္ထားတဲ့လူတစ္ေယာက္က အံ့အားသင့္ေနတဲ့အမူအရာနဲ႔ေလ်ွာက္လာတာကို ျမင္လိုက္ရသည္။ သူေရာက္လာတဲ့အခါ သူကမွတ္ခ်က္ခ်သည္။

"မင္း အခုထိအသက္ရွင္ေနေသးတယ္?"

မူလခႏၶာရွင္ရဲ႕ မွတ္ဥာဏ္ေတြအရ ဒီလူလတ္ပိုင္းႀကီးက အထူးအဖဲြ႕ရဲ႕ ဗိုလ္္ခ်ဳပ္ဆိုတာ နဥ္ရႈသိလိုက္သည္။ သူမက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကိုေတြ႕လိုက္ရတဲ့အတြက္ အံ့ၾသေနၿပီး အနည္းငယ္ေပ်ာ္ရႊင္သြားသည္။ သူမက ေလးစားစြာနႈတ္ဆက္လိုက္သည္။

"ဗိုလ္ခ်ဳပ္။"

"က်န္တဲ့လူေတြေရာ?"

ဗိုလ္ခ်ဳပ္က နဥ္ရႈကိုၾကည့္ရင္း ေမးလိုက္သည္။

"Wolfနဲ႔က်န္တဲ့လူေတြ ျပန္လာပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္မတို႔ လူနွစ္ေယာက္ဆံုးရႈံးခဲ့ရတယ္။"

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕မ်က္ဝန္းေတြက ရွားပါးတဲ့ႏူးညံ့မႈေတြျပည့္သြားသည္။ သူက သက္ျပင္းခ်ကာေျပာလိုက္သည္။

"မင္းတို႔ထြက္သြားၿပီးသိပ္မၾကာခင္မွာပဲ နိုင္ငံေတာ္က ၿပိဳကဲြသြားတယ္။"

နဥ္ရႈ ဘာေျပာရမွန္းမသိေခ်။ အဲ့ဒီ့အေၾကာင္းနည္းနည္းေလာက္စဥ္းစားၿပီးေနာက္မွာ သူမက မ်ိဳးရိုးဗီဇအဆီအနွစ္ကို ထုတ္လိုက္ၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကိုကမ္းေပးလိုက္သည္။

"ဒါက ကြၽန္မရွာေတြ႕ခဲ့တဲ့ မ်ိဳးရိုးဗီဇအဆီအနွစ္ပဲ။ Wolfနဲ႔ တစ္ျခားသူေတြ ဒီအေၾကာင္းမသိဘူး။"

ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ေခါင္းယမ္းကာေျပာလိုက္သည္။

"မင္းဘာသာမင္းပဲ သိမ္းထားသင့္တယ္။ မင္း အထူးစြမ္းရည္နိုးထၿပီလား?"

"လူသားေတြက အခု သူတို႔ဘာသာ စြမ္းအင္ေတြနႈိးဆြနိုင္ၿပီျဖစ္လို႔ မ်ိဳးရိုးဗီဇအဆီအနွစ္က သိပ္အသံုးမဝင္ေတာ့ဘူး။ မင္း အထူးစြမ္းရည္မနႈိးဆြရေသးရင္ မ်ိဳးရိုးဗီဇအဆီအနွစ္ကိုသံုးၿပီး နႈိးဆြလိုက္ေလ။"

Searching in the Apocalypse for the Last Boss[Myanmar Translation] (Realm~4)Where stories live. Discover now