𝐓𝐡𝐚𝐭 𝐂𝐡𝐞𝐚𝐧 𝐏𝐚𝐢𝐧𝐟𝐮𝐥 𝐍𝐢𝐠𝐡𝐭

[1]

"Oh my gosh! Is she Iya Chean?!"

"Oo nga! Sya Yung sikat na business women sa buong Europe!"

"Hello gurl! Not just in Europe but worldwide!"

"Omygod! I admire her!"

"She's beautiful!"

"Oh! I thought she's a model!"

"She look like one!"

Nakakatawa, ten years ago halos sumpain na nila ako tas ngayon? They admire me?

What.a.joke

Dire-diretso akong pumunta sa stage para mag mano Kay ma'am Helen

Kahit nasa harap na nya ako di nya padin ako makilala, Ganoon ba talaga ako kapanget noon?

"Ma'am long time no see" I smiled, She look like a mom to me,

"Sorry? Hindi Kita matandaan ineng"
Medyo may idad na si ma'am pero balita ko sya Ang nag ayos nitong lahat

"I'm your student, I came from this batch" Hindi nya padin ibinababa Ang mic Kaya rinig Ang pag uusap namin

Lahat sila ay nagulat at nag taka

"Huh? Kaklase natin dati si Miss Chean?!"

"What?! Omygash! I don't remember her!"

"Nagkaroon tayo Ng kaklase na famous! Maganda at sexy!"

Ganoon padin pala sila, Walang pagbabago,
Itsura talaga Ang basihan Kung Paano ka irespeto Ng iba

"Ma'am! It's me! Iya Santiago!" Ramdam ko Ang pagkagulat nilang lahat and then boom!! Natahimik Ang lahat.

Natulala naman si ma'am

Well Sino nga naman Ang Hindi magugulat?
Hindi lang Ang itsura ko Ang nag Iba
Pati nadin Ang ugali ko,
Halos lahat sa akin ay nag Iba..

"WOW! ikaw ba talaga iyan lily?!" Gulat na Sabi nya Ng makabawi sa pagkatulala

She called me lily, Ang mga malalapit Lang sa akin Ang nakakaalam Ng palayaw ko,joy and ma'am Helen is one of them

"Yes ma'am!, It's really me!!" I said in a cheerful tone and then I look at my ex classmates

They really still shock huh?

"Hi everyone! Nice to meet you all,
It's me Iya,Do you all still remember me?        I think you all do Haha.. Sino ba naman Ang Hindi makakalimot sa masaya nating pagsasama?" Nakita ko Ang pag ngiti nila Pagkatapos makabawi sa gulat, Unti unting nawala Ang ngiti ko

Now after seeing their face it's made me shiver in mad, How could they smile to me now after what they do to me?!

How could they!- Naramdaman ko Ang paghawak ni joy sa kamay ko

Tinignan ko sya, Ngumiti Lang sya sa akin

"T-Thanks"

"Calm down..Show them who you are,
Success is good revenge" I smiled

Thanks to her kahit Papaano ay kumalma ako

Ngunit bumalik ulit ito ng Hindi sinasadyang mapadako Ang tingin ko sa lalaking halos isumpa Kona ten years ago..

He look at me straight into my eyes, Walang makikitang emosyon sa mukha nya, Walang makikitang guilt Sa mga mata nya

He look at me like he don't know me..

He look at me like he didn't hurt me..

They all look at me like There was no happen back then..

Wala akong makitang guilt sa kanilang lahat..

Hindi ba nila pinag sisihan iyon?

Hindi ba nila naaalala iyon?

Seeing them like nothing happened make me feel worthless..

Again.