heartache || woosan

1.6

Aniden kapının açılıp içeri Doktor Wooyoung'ın girmesiyle ikimiz de ona döndük.

"Bay San, burada ne oluyor? Hanımefendi yakınınız mı?" Dedi soğuk ve monoton bir sesle.

"Doktor Wooy-

"Evet yakınıyım Doktor. Bay San'ın sevgilisiyim."

-
-
-

O an Doktor Wooyoung'ın bana attığı bakışı kelimelerle anlatamazdım.

Yüzünde bir ifade yoktu, aynıydı.

Fakat bakışları...

Garipti. Kesinlikle garipti.

Gözleri karşımdaki kadındayken bana dönünce istemeden göz göze geldik.

Sanki yapmamam gereken bir şeyi yapmış gibi hissediyordum.

Öksürdü ve
"Bay San, görünüşe göre hanımefendi yakınınız. Sorun nedir?"  Dedi.

Sorun mu ne-
SORUN MU NE?!
KADINI BİLMİYORUM BİLE!

"Doktor, ben bu kadını tanımıyorum. Bir anda odama girdi ve-

"Hanımefendi, sizinle dışarıda konuşabilir miyim?" Dedi Doktor Wooyoung sözümü keserek.

Kadın kafasını olumlu anlamda salladı ve odadan çıktılar.

-
-
-

"Bakın, bildiğiniz üzere Bay San bir kaza geçirdi. Ve bu kaza sonucu bir hafıza kaybı geçirdi. Sizi hatırlamaması ya da tanımıyor olması çok normal. Lütfe-

"Ne! San beni hatırlamıyor mu?! Ama nasıl? Ben onun biricik sevgilisiyim!"

Gerçekten bunu söylemiş miydi?
Bay San kafa travması geçirdi ve karşımdaki "Beni nasıl hatırlamaz" diyor...

"Hanımefendi, ben-

"Benimle öyle konuşmayın Doktor Bey! San'ın hafızasının geri gelmesi lazım, o bana daha evlenme teklifi bile etmedi ve şimdi beni hatırlamıyor!"

Ciddi olamazdı.

San'a gerçekten aşık olmadığı çok belliydi. Ya parası ya da kariyeri için onla olmalıydı.

Üzgün bile değildi, sadece kızgındı.

Derin bir nefes aldım.

Saatime baktım ve
"Ahh, hasta ziyaret saatlerimiz maalesef bitti hanımefendi. Lütfen daha sonra tekrar geliniz. İyi günler." Dedim ve arkamı dönerek yanından ayrıldım.

Arkama bakmıyor olsam bile o sinir bozucu bakışı attığına yemin edebilirdim.

Tabiiki de hasta ziyaret saatleri devam ediyordu. Fakat bu kadını bir saniye daha çekemezdim.