Lost in your Embrace [UNEDITED]

Chapter 45: Fever

Third Person's POV

"It....h-hurts" mahinang daing niya na hindi nakaligtas sa pandinig ni Jishen at nang marealize niyang nasasaktan si Seiran sa ginagawa niya ay mabilis niyang niyakap ito.

"Baby i'm sorry" bulong niya habang hinahaplos ang likod ng bata.

"I want my daddy" umiiyak parin niyang sabi at agad na pinatawag si Yuri sa kanyang office.

"Anak why are you crying?" alalang tanong ni Yuri at nang marinig ni Seiran ang ama ay mabilis siyang kumalas sa pagkakayakap kay Jishen at itinapon ang sarili sa ama.

"I accidentally hurt myself" pagsisinungaling niya pero alam ni Yuri ang dahilan dahil mabilis kumalat ang balita na magkasama si Seiran at Jishen kanina sa Jollibee hanggang sa umiyak si Seiran at alalang binuhat siya ni Jishen pabalik sa Seijin Company.

"Bring her home. You're dismiss for today" walang emosyong sabi ni Jishen at bumalik siya sa kanyang swivel chair.

Tahimik na lumabas si Yuri na buhat si Seiran at nakaramdam si Jishen ng galit sa kanyang sarili at akmang sasapakin niya ang sariling mukha nang biglang bumukas ang pintuan at mabilis na nilapitan siya ni Seiran saka pilit na kumakandong pero dahil hindi niya kayang umakyat sa medyo mataas na swivel chair ay tumingin siya kay Jishen na tulala at nangungusap ang mayang buhatin siya na agad namang ginawa ng binata.

"Wag na po kayong magalit please? I'll give you a gift in my next visit" malambing niyang sabi saka hinalikan muli ang kanyang pisngi at niyakap ito.

Hindi maexplain ni Jishen ang nararamdaman niya sa mga oras na yon kaya't sinubsob nalang niya ang mukha sa leeg ni Seiran tulad nang nakagawian.

Naabutan ni Yuri sa ganong ayos ang kanyang anak at boss kaya't lihim siyang napangiti na iba ang epekto ng kanyang anak sa binata kaya't sisiguraduhin niya na laging dalhin doon ang bata kapag free time nito.

"I'll wait for you okay?" nakangiting sabi ni Jishen at hinaplos ang munting mukha ni Seiran saka hinalikan sa noo.

"Daddy let's go?" pukaw ni Seiran sa nakatulalang ama at hindi namalayan ang paglapit ng anak.

"Ahh....yes yes...let's go" tuluyan na silang lumabas matapos makapag paalam muli kay Jishen at umuwi na sila sa kanilang mansiyon pero hindi ineexpect ni Seiran na nandoon si Blaine.

"Baby! Mygad pinag alala mo ako ng sobra kanina" sabi niya at pilit niyakap si Seiran nang magpumiglas ito.

"Tita sorry for earlier and please remember that you can touch me but you should never hug or kiss me. Goodbye!" masungit niyang sabi at nauna nang pumasok saka nagkulong sa kanyang kwarto.

"Ano kaya ang ibibigay ko kay uncle?" mahinang bulong niya habang nakatitig sa ceiling at hindi niya namalayang nakatulog na siya sa pag iisip.

Samantala magkaharap na sumisipsip ng tea si Yuri at Blaine habang may kanya-kanyang iniisip.

"Do you think na it's a good idea kung laging dalhin natin si Seiran sa company?" tanong ni Blaine sa kasintahan.

"I don't know pero base sa nakita ko kanina ay gustong gusto ng ceo si Seiran"

"Then shall we use your daughter to tame our cold hearted ceo?" tanong ni Blaine at mahinang natawa.