Lost in your Embrace [UNEDITED]

Chapter 5: Love

Seiran's POV

Ang sakit...

Sobrang sakit!

It's been fucking 3 years at ngayon lang siya magpapakita?!

"I still hate you!" sabi ko sakanya saka ako kumalas sa pagkakayakap niya at tumakbo ako sa palabas.

"Seiran!" naririnig ko padin ang malakas nilang tawag sakin pero hindi ko na sila pinansin at mabilis na lumabas.

"Race" biglang lumitaw si Race out of nowhere.

"I want to go home" kalmado kong sabi at tumango lang siya saka kami sumakay sa kotse. Buti nalang talaga at sinabihan ko siya kanina na dalhin ang kotse ko incase na mapaaga ako ng uwi.

Nagring ang cellphone at si Jiyan ang tumatawag pero hindi ko sinasagot saka ako tahimik na pumikit pero kahit sa pagpikit ko ay mukha ni Jishen ang nakikita ko.

Bakit pa kasi siya pumunta dito? May alam ba yung apat na yun? Siguro alam nga nila kasi hindi man lang sila nagulat.

I admit it i really do miss him at yung galaw ko kanina ay hindi ko din alam. Okay na sana na sinapak ko siya pero tangina nadala ako ng emosyon ko at bigla ko siyang niyakap.

Pag uwi ko sa bahay ay naabutan ko si Yanyan na umiiyak? Anong nangyari sa isang to?!

"Yanyan? Okay ka lang?" alalang tanong ko sakanya at dahil nakagown at heels pa ako ay medyo mabagal ang pag lapit ko sakanya kaya siya na ang tumakbo at mabilis akong niyakap.

"S-Seiran!" humihikbi niyang sabi at nahihirapan na din siyang huminga dahil sa sobrang pag iyak.

"Yanyan anong nangyari saiyo? Bakit ka umiiyak?" tanong ko at hinaplos ang likod niya para patahanin siya.

"N-Niloko l-lang ako ni R-Rain" iyak padin niyang sabi at kumawala na siya sa pagkakayakap sakin "M-Mas mahal d-daw niya si A-Angel na t-team mate natin"

Angel? Yung binugbog ko nung nakaraan? Halos 1week na din kasi akong hindi nagtitraining kaya hindi ko alam kung anong nangyayari sa gym

"T-Teka..." tumingin sakin si Yanyan at pinunasan niya ang mga luha niya "P-Princess u-umiyak ka d-din?" umiwas lang ako ng tingin sakanya at hindi sumagot.

"Bakit ka umiyak?" tanong niya.

"Don't change the topic. Paano nangyari yon? Kayo na ba nung Rain na yun?" kalmado kong tanong at biglang nagbago ang mukha niya.

"At first akala ko nagbibiro lang siya pero after ilang days ay hinalikan niya mismo sa harap ko yung Angel na yon!" malungkot niyang sabi na tila iiyak na.

"Alam mo kapag niloko tayo, huwang tayong iiyak. Kapag iniwan tayo, huwag tayong maghahabol. Kapag sinaktan tayo, huwag tayong magmakaawa. Instead, let's be proud and say, 'Red Horse nga! Punyeta! Sampung case!" sabi ko at agad napatawa si Yanyan

"Seiran naman eh" nakapout niyang sabi at tumatawang nakatingin sakin.

"Race! Bigyan mo nalang kami ng wine. Uhmm siguro Emperor's Wine. Pakibilisan thanks!" utos ko kay Race at hinila si Yanyan papasok sa kwarto ko

Kilala ang Emperor's Wine as one of the best quality wines in the whole world at siyempre pinakamahal ding wine at iilan lang ang mga nakaafford nun.

Hindi na din ako nag abalang magpalit pa gayundin si Yanyan na nakasimple dress lang.

"Pero princess bakit ka umiyak?" tanong niya habang inaayos ang mga wine na dala ni Race.

Bigla ko namang naalala ang nangyari kanina at mapait akong ngumiti.