Del Fuego Series: The Devil's Sweetheart (COMPLETED) (Soon To Be Publish)

Chapter 25

Pagdating namin sa room ay agad kong inilapag si Vanessa at nag ayos ng gamit. Pagkatapos kong ayusin iyon ay napagpasyahan kong lumabas ng silid. Nakatulog na ang bata kaya naman pinaiwan ko na si Zeny kung sakaling magising siya.

The place is really beautiful. May mga puno ng niyog na nagiging lilim sa masikat na araw. Ang alon ay kalmado habang ang buhangin ay puti.

Sayang lang at naiwan ko ang Camera sa kwarto. This romantic view should be captured.

Napatigil ako sa paglalakad nang makarinig ako ng isang tinig. My heart thump fast.

Isang boses lang ang nakakapagpabilis ng tibok ng puso ko and he was gone. Iniwan niya ako.

I automatically followed the voice. Naging mabilis ang paghakbang ko hanggang marating ang isang puno. Malapad ang puno kaya naman hindi ko masyadong makita kung sino ang naroon. Patuloy ang pagstrum ng gitara at ang boses sa pagkanta.

'Cause you still look perfect as days go by

Even the worst ones, you make me smile

I'd stop the world if it gave us time

'Cause when you love someone

You open up your heart

When you love someone

You make room

If you love someone

And you're not afraid to lose 'em

You probably never loved someone like I do

You probably never loved someone like I do

Same voice. Same emotion. Nanatili akong nakatayo sa likod ng puno at tila nawalan ako ng lakas upang kumpirmahin ang hinala ko.

When you say

You love the way I make you feel

Everything becomes so real

Don't be scared, no, don't be scared

'Cause you're all I need

My heart is beating so damn fast and tears running down in my face. Bakit ba ako naiiyak sa isang kanta? Why do I have to remember him when he already forget us?

All my life

I thought it'd be hard to find

The one 'til I found you

And I find it bittersweet

'Cause you gave me something to lose

He's a liar! I shouldn't trust him. Hindi ko siya dapat minahal. He left me broken hearted. Without a word. Without a goodbye.

Ano bang kailangan kong isipin? Ako lang naman ang nagmahal.Hindi ko narinig kahit isang beses na sinabi niyang mahal niya ako. Hindi niya ako minahal kaya ganon niya lang ako kadaling kalimutan. Ganon kadaling iwan.

But when you love someone

You open up your heart

When you love someone

You make room

If you love someone

And you're not afraid to lose 'em

You probably never loved someone like I do

You probably never loved someone like I do

You probably never loved someone like I do

I didnt notice that the song already ended. Eksaktong tumayo ang lalaki at humarap sa direksyon ko.

I am shocked. Habang siya ay walang emosyon ang mukha.

"Samantha." Wika niya na para bang hindi kami matagal na hindi nagkita. It makes my heart bleed in pain.

"T-Tres." Banggit ko sa pangalan niya. Damn destiny, fucked fate! Bakit ngayon ko siya kailangan makita? After 3 years?

Mabilis akong tumalikod at pinunasan ang luha ko.

"Ang galing magbiro ng tadhana. I saw you here." Natatawang wika ko. And that laughed is the most awkward laugh I did.

Muli akong humarap sa kanya. "Its not destiny. I hired your team to do a promotional video for my resort. I am your employer for three days." Sagot niya na nakapagpakunot ng noo ko.

"Y-You own this resort?!" Tanong ko sa kanya ng hindi makapaniwala.

Tumango siya at ngumisi sa akin. "Long time no see Samantha." Kaswal na wika niya na parang wala siyang ginawang masama.

Tinignan ko siya ng masama. "So you plan all of this?" Tanong ko na nanghihingi ng kompirmasyon.

"Yes but not this one. Wala pa sa plano ko ang magpakita sayo ngayong araw." Sagot niya na mas lalong nakapagpainis sa akin.