The Only Exception

Chapter 17 - Stranger

"oh my, ang cute pala nya in person" girl #1

"kaso sayang sila ni baby michael" girl #2

"girls, diba sya yon?." rinig kong bulong ng babae sa likod ko.

"Oo nga sya yung kasama ng baby michael natin sa photo" bulungan pa ba yang ginagawa nila? parang sinasadya na nilang marinig ko eh.

ito na nga ba kinakatakutan kong araw, kaya ayokong pumasok ngayong lunes dahil alam ko nang mangyayare to. bwisit naman kasing asungot yon ehhh!

nagmadali nalang akong dumiretso sa classroom namin para makaiwas sa mga fans ni asungot. naupo nako sa upuan ko ng tahimik ng makarinig ako ng magandang balita galing sa classmate ko.

"Uy nakita nyo naba yung post sa page may retreat daw tayo this week, sana legit" rinig kong paga-announce ng classmate ko. lahat tuloy napatingin sakanya. chineck ko kaagad yung phone ko kung meron ngang post at meron nga at pina-flood na ng mga students yung comment box.

"Really?, gosh so exciteeeed!." komento naman nung classmate ko sa gilid.

"sabi ni Miss Julie legit daw yan ka-chat ko sya ngayon." pagkasabi palang nun ng maingay kong classmate sa likod naghiwayan lahat at yung iba nagtatatalon pa.

"Quieetttttt!" natahimik ang lahat at parang walang nangyare. "mga deputa kayo, ang aga-aga rinig ko na kaagad sa hallway palang mga bibig nyo! get 1/4 sheet of paper magki-quiz tayo" nanlumo kaming lahat sa sinabing yun ng prof namin.

tangina ba't pati ako nadamay?, ako nga lang tahimik sa classroom na to eh. tsk.

kukuha palang sana ko nang papel sa bag ko pero naalala ko bigla si asungot, kasi sa mga ganitong pagkakataon nanghihingi na sya ng papel sakin o kaya iniistorbo nako nun pero ngayon wala sya.

"Okay number 1" napabalikwas ako sa boses ng prof ko at lahat kami nakatingin nalang sakanya.

tsk, kupal talaga. gusto nya bang makapasa? quota na sya sa dami ng absent nya. inuuna nanaman nya yata yung pagiging varsity nya sa basketball eh.

lumipas ng lumipas ang mga oras at nagkukunwari lang akong nakikinig sa lahat ng lectures ng mga nagdaang subjects namin.

buong umaga akong parang wala sa mood hindi ko alam kung bakit. tangina ano bang nangyayare sakin?. di naman ako ganto dati eh.

nagbakasali akong nasa basketball field si asungot dahil plano ko talaga syang puntahan para ibigay yung pin number ng atm card ko para ma-transfer ko na sakanya yung bayad kong atraso sa kotse nya.

tuwang-tuwa pako kaninang umaga na dumating na yung allowance ko kaso naalala kong may kupal pa palang naniningil kaya nawala nanaman ako sa mood.

simot nanaman laman ng atm ko jusko.

nilibot ko tingin ko sa buong field at hindi nga ko nagkamali ng hinala, nakita ko syang mag-isa nalang na nagti-training. ano bang ginagawa nya pa dun? ang init-init na nang field di talaga nagiisip.

lumapit nako sakanya at pagkakita nya naman sakin dumiretso na sya kaagad sa bench player para magpunas ng pawis nya. naupo lang sya dun habang naghahabol parin ng hininga.

"ise-send ko nalang sayo yung pin number ng atm ko. ikaw nalang bahalang kumuha ng ita-transfer kong pera pang-pagawa sa kotse mo. wala nakong atraso sayo ah" sabi ko sakanya pero padabog syang tumayo na ikinagulat ko ng bahagya.

"sayo na yang pera mo." napakunot nalang ang noo ko sa sinabi nyang yon at akmang tatalikuran na nya sana ko pero kinapitan ko kaagad ang balikat nya.