sa panahon ngayon hindi na talaga dapat pinapairal ang puso. bakit kamo?, dahil hindi ka naman mapapakain ng tibok ng puso mo't bugso ng damdaming sinasabi mo kahit mamatay ka pa sa kilig hinayupak ka.
hindi ako bitter. sadyang natuto lang ako sa mga pagkakamali ko sa nakaraan, at totoo pala talagang experience is the best teacher. kasi natuto kana, nag-mature kapa sa mga bagay-bagay.
at simula nung naranasan ko ang isang pagiging tanga, pinangako ko na sa sarili kong hindi nako uulit at babalik sa isang ilusyong inaakala ng lahat puro happiness lang kapag napasok kana sa isang relationship.
akala ko nun totoong walang hangganan ang sinasabi nilang pagibig. pero narealize kong kailangan mo palang mag-sacrifice para magtagal kayo, kasi hindi palaging masaya katulad ng iniisip ng iba.
at ngayon, palagi ko nang pinapasok sa kokote kong mas masayang gawin ang mga bagay na ikaw lang magisa. no hassle walang pipigil sayo, sa mga gusto mong gawin. at lahat yon pwede at kaya mong gawin ng ikaw lang magisa.
simula nun parang sinapak ako ng katotohanang hindi totoo ang kinginang pagibig na yan. at isinumpa kong hinding-hindi nako magkakamali pa ulit.
dahil walang kwentang mag-risk at ibigay sa walang kwentang tao ang lahat. tapos ano? aarte nalang kayo na parang hindi magkakilala.
bullshit.
"hoy Ry nandito ka lang pala kanina kapa namin hinahanap nakatulala ka nanaman dyan. ano natatae ka nanaman? hahahaha"-sabi ni drake na biglang sumulpot sa harap ko.
"gago!, iniisip ko lang yung papasukan kong club palibhasa kayo may mga nasalihan na eh."-Sabi ko habang pinapanuod parin yung mga naglalaro ng basketball sa baba ng field.
"So ano na nga kwento sayo, tagal mo ring naglaho ah pa-US US kapa babalik ka rin pala dito kala ko kinalimutan mo na kami"- sabi naman ni michelle na nakaharang na ngayon sa harap ko.
"Wala namang bago, ako pa rin to yung LBM Boy nyo tsk...tsaka choice ko namang magpunta dun para narin walang masabi sila dad sakin."-sagot ko naman.
"choice mo o choice ng puso mo?"-sabi ni michelle na parang nangaasar.
KRIINGGGGGG~ (SCHOOL BELL)
"tara na nga puro kayo biro tsk."-sabi ko at tumayo na at naunang maglakad sakanila.
——
"Uy, DUDE!" boses ni drake na galing telepono ko dahil kating-kati nanamang papuntahin ako sa kung saan.
"tangina drake ba't bigla bigla ka nalang tumatawag?!. Buti nalang lumabas na prof namin" sabi ko sakanya habang nagliligpit ng mga gamit ko.
"dalian mo na, nasan kana ba?. Alam mo namang ayokong magisang kasama tong si Michelle baka mayari nanaman ako." Sagot nya at napangisi lang ako.
"heto na, gago may hindi ka nanamang pinasukang prof no HAHA lagot ka nanaman kay tito nyan." sabi ko sakanya.
"tsk, wala namang magagawa yun. busy sa babae nya yon, nga pala nandito kami sa laging tinatambayan ni Mich na cafe. ayaw nya nanamang kumain sa cafeteria ngayon eh"-Sabi nya na sa tono palang nabuburyo na.
"Ano pa nga ba, wala naman tayong magagawa si Mich boss natin eh." nasabi ko nalang at dumiretso na kaagad sa parking lot.
LeafCafe~
"takte bakit walang available kahit isang slot?. kanina pa ako paikot-ikot dito ah" yamot na pagkakasabi ko habang nagsasalubong ang mga kilay.
dahil kanina pa ako naghahanap ng mapaparkingan kaso ni isa wala akong makita. lunch kasi ngayon kaya marami akong nakasabay kaya ang hirap maghanap ng parking.
YOU ARE READING
The Only Exception
Romancewhen someone you love becomes a memory, the memory becomes treasure. always remember the happiness that we did together, because I came here just only to leave memories that you can keep for the rest of your life. it's about who stays, not who promi...
