Kan ve Kanatlar [Yizhan]

2. Bölüm : Yüz On İkinci Denek

Işık vardı. Gözlerini kamaştıracak kadar çok vardı. Yine de koridorun sonundaki karanlığı görebiliyordu. Parçalanmış dizlerinin sürtündüğü beton zemin kanıyla ıslanmıştı. Onu arkasından çekiştiren, yabancı bir şey vardı. Kolları olamazdı, kolları önünde bağlanmıştı. Sırtındaki acının sebebini öğrenemeden ruhu bedeninden çekilir gibi oldu. Alnından akan ter damlaları gözlerini yaktığında dudaklarından fırlayacak olan inleme mekanik bir ses tarafından bastırıldı.

Haykırdı. Sırtına batan şey her neyse onu söküp atmak istiyordu. Sanki birisi kaburgalarına bıçak saplıyor, derisini ve kemiklerini kopartıp alıyordu. Bir ağırlık ve bin acı vardı. Gözyaşları onlara eşlik ediyordu. Sımsıkı kelepçelenmiş bileklerinin derisi soyulmuştu. Boynu yanıyordu, damarlarında kan değil de acı akıyordu sanki. Sesi sönüverdi ve çığlıkları son buldu, eğer atabilecek gücü olsaydı bağırmaya devam ederdi. Halsiz bedenini öne eğdi. Birileri bir şeyler söylüyordu ama duyamıyordu.

Canını yakan kollar gittiğinde onu sırtının sızısıyla baş başa bırakmıştı. Yanan gözleri kısıktı, boşluğa dalmıştı. Sırtındaki ağırlığı hareket ettirmeye çalıştı. O an bir hışırtı duydu. Sanki saten kumaşın bir yere sürtünmesi gibi, naif bir ses. Bir gelinin eteklerini yere sürerken çıkan asil ses. Biraz daha oynattı. Artık kendinden bir parça olan ağırlık öne doğru eğildi. Yüzünü yana doğru çevirdiğinde gördüğü şeye anlam veremedi.

" Başardık! Tanrım, sonunda bize yolu gösterdin!"

" Hareket ettirebiliyor!"

" Bir melek gibi..."

Başı ağrıyordu. Kaşlarını çattı ve hiçbir şey söyleyemeden beyaz tüylere baktı. Büyüklerdi, küçülmelerini istermiş gibi onu tekrar oynattı. Üstü beyaz tüylerle kaplı et ve kemik parçası isteğine uyarak, içeri doğru katlandı. Uysal ama ağırdı. Biraz daha oynatmaya çalıştığında ensesinde keskin bir sızı hissetti. Odanın ışığı kadar parlaktı.

" 112. Denek, Xiao Zhan'ın genetik değiştirme operasyonu başarıyla tamamlamıştır. Kayıtlara geçirilsin."

Ne olduğunu şimdi anladı. Nasıl olduğunu bilmiyordu. İsteğine uyarak açıldılar.

Sırtında bir çift kanat duruyordu. 

🕊️🗡️🕊️

Xiao Zhan'ı sırtında görkemli kanatlarla düşündüm ve neden olmasın, dedim.

[Bu iki bölüm giriş bölümleriydi.]