11

100 27 30
                                    



Napatigil ako sa paglalakad nang mabasa ang mga messages nila. What the heck? Agad kong nireplyan si Travis.


Scarlet: uwi ka na, may nagsundo na sakin

Travis: u sure?

Scarlet: oo

Travis: nah haha :)


Kumunot ang noo ko at naglakad na ulit. Napahinto ako nang makita si Travis na kakalabas lang ng elevator. Binaba niya ang phone niya saka nilagay sa bulsa. Ngumisi siya nang magtama ang tingin namin.


Tangina talaga nitong lalaking 'to.


Lumingon ako kay Gail na kakagaling lang sa loob ng astro, "Let's go together?" she asked, smiling.


Nagisip pa ako ng ilang segundo bago umiling habang naka-ngiti. "Oh okay," aniya. Humakbang na ulit siya nang hawakan ko ang braso niya.


Her brows went up, lumingon muna ako kay Travis na nakaupo sa bench. "Ah, if Eric asked you about me. Can you tell him that I went home early because I'm sick?" sabi ko since magkakakilala naman kami.


Gail's face went confused. "Why? Are you guys on a quarrel?" she chuckled.


I bitterly smiled. "Kinda," I nodded. "And can you also text me if he already left?" I asked with hopeful eyes.


"I think he's in the lobby," I added.


"Sure thing," ngumiti siya at naglakad na papunta sa elevator. Gail was very nice to me since then.


Hinintay ko pa siyang makaalis nang nakasimangot akong naglakad papunta kay Travis. He was just raising a brow while staring at me. His arms were crossed over his chest. Nakasuot siya ng gucci shirt and jeans. I hissed and rolled my eyes when I sit next to him.


Panira ng araw kahit kailan.


Tumayo siya at tumigil nang hindi ako sumunod, kaya umupo nalang siya ulit. "Why?" tanong niya.


"Why?" I mocked him. "D'yan ka lang, may inaantay ako."


Hindi na siya nagsalita nang kinalkal ko na ulit ang phone ko. Nang makatanggap ng text galing kay Gail ay tumayo na 'ko. She said that Eric went home already.


I'm not talking until we went on a Japanese restaurant and our parents weren't here. Nakaupo kami sa table na may dalawang couch pero magkatabi kami sa isa. I was the one near the wall.


"Where's tito and tita?" kalmadong tanong ko. "And mom," dagdag ko pa.


"They're still working," he answered while he was busy looking at the menu.


"What? I thought we're gonna have dinner with them?" mabilis kong tanong.


He smirked and looked at me, "You thought wrong, baby."


I exhaled dramatically and massaged my head, trying to calm myself. Kinagat ko ang pang-ibabang labi bago kinurot ang braso niya.


"Ouch!" he hurtly whispered. He held my hand trying to stop it. Other people were looking at us.


Hindi parin ako tumitigil. "Kung alam ko lang, edi sana nasa date ako ngayon," I glared at him.


Binitawan ko na siya. He pouted and held a tissue on the table. Pinunas niya 'yon sa braso niya at may nakita akong dugo roon. He freaking deserve it.


Scar of the WindWhere stories live. Discover now