Part 20🔥
«ក្រោកហើយហេស៎ក្មេងតូច»សំលេងគ្រល័រមានអំណាចបន្លឺឡើងស្របនឹងសមីខ្លួនចូលមកទាំងស្រវឹងតិចៗ
«បងប្រុស»Jimin រត់ទៅអោបអ្នកកម្លោះទាំងរំភើប
«មែនគឺយើង»Jungkook ញញឹមល្បិចហើយក្រសោប
រាងតូចជាប់
«ខ្ញុំសប្បាយចិត្តណាស់ដែលបានជួបបងប្រុស....មុននឹងខ្ញុំខ្លាចណាស់»Jimin និយាយទាំងយំ
«ចុះពេលនេះមិនខ្លាចយើងទេហេស៎»Jungkook សួរប្លែកជាមួយនឹងសំលេងបែបខឹង
«បងប្រុសនិយាយអី»Jimin ចេញពីការអោបហើយងើយមើលមុខអ្នកកម្លោះទាំងចម្ងល់
«យើងសួរថាខ្លាចយើងទេ»Jungkook ប្ដូរពីនិយាយទៅជាស្រែកដាក់រាងតូច
«នេះ....ហឹកៗ...បងប្រុស»Jimin ភ័យនឹងសំលេងរបស់ រាងក្រាស់ហើយក៏យំ
«កុំហៅយើងថាបងប្រុស....»Jungkook សម្លត់
«ហេតុអី....បងប្រុស...ហឹក...បងកើតអី»Jimin សួរស្រប នឹងខ្លួនដើរថយក្រោយ
«យើងប្រាប់ថាកុំយើងថាបងប្រុស....»Jungkook សម្លត់ ម្ដងទៀតមុននឹងរុញរាងតូចដួលទៅលើការ៉ូ
«អួយ៎.....ហឹកបងប្រុស»Jimin ថ្ងូរតិចទាំងឈឺពេលខ្លួនត្រូវរុញមួយទំហឹង
«យើងគ្មានប្អូនប្រុសទេ....អាក្មេងល្ងង់»Jungkook អង្គុយបញ្ឈរជង្គង់មួយជំហៀងទល់មុខរាងតូច
«ហ៉ឺ.....ខ្ញុំ....អួយ៎...ឈឺ»Jimin ស្រែកម្ដងទៀតពេលមាត់ត្រូវច្របាច់ខ្លាំងៗ
«ឈឺត្រូវចាំថាឈប់ហៅយើងថាបងប្រុសទៀត»Jungkook កាន់តែខ្លាំងនឹងក្រវាសចេញមួយទំហឹងស្ទើតែថ្លក់កហើយដើរចេញទៅបាត់
«ហឹកហ៉ឺ»Jimin ក្ដោបមាត់យំទាំងឈឺគេវិលវលអស់ហើយ បងប្រុសសែនល្អមិចក៏ក្លាយជាបែបនេះ
«មិចក៏គាត់ផ្លាស់ប្ដូរលឿនបែបនេះ....ម៉ាក់ប៉ាហ៉ឺ...កូនចង់ទៅរកអ្នកទាំងពីរ»Jimin ដេកផ្ទាល់ឥដ្ឋយំគេយំរហូតដល់គេលក់នៅជិតគ្រែ
Jungkook____
ចេញពីបន្ទប់ដែលមានរាងតូចនៅហើយក៏បញ្ជាអោយកូនចៅទៅរកស្រីមកកំដរ
«Vid»Jungkook ស្រែកហៅកូនចៅ
«បាទចាហ្វាយ»Vid រត់មករកចាហ្វាយ
