ep7

9.5K 717 13
                                    

"ခ်န္း ခ်န္းေယာလ္"

"မလုပ္နဲ႔-ဆရာမေတြ႕-အြတ္"

သူ႕ပုခံုးကိုတြန္းေနတဲ့လက္ကေလးေတြကိုဆုပ္ကိုင္ကာ
အတင္းတိုးနမ္းလိုက္သည္။ တအင့္အင့္နဲ႔ေခါင္းကိုရမ္းကာ
ညင္းဆန္ေနေသးသည္။ ခ်န္းေယာလ္ေနာက္လက္တစ္ဖက္နဲ႔
ဘတ္ခ္ဟြၽန္းလည္ဂုတ္ကိုထိန္းကာဆက္နမ္းသည္။

"အေနာက္ကအသံေတြမၾကားခ်င္ဘူး"

ဘတ္ခ္ဟြၽန္းေခါင္းနပန္းႀကီးသြားသည္။
အတတ္ႏိုင္ဆံုးၿငိမ္ေနလိုက္ေတာ့သူပိုဆိုးလာကာ
ဘတ္ခ္ဟြၽန္းႏႈတ္ခမ္းကိုကိုက္လာသည္။

"အ့"

ညည္းခ်ိန္ေတာင္မရိွလိုက္တိုးဝင္လာတဲ့သူ႕ရဲ႕လွ်ာ
ဘတ္ခ္ဟြၽန္းအသက္႐ႉေတြၾကပ္လွၿပီ။ သူကလွ်ာကိုကြၽမ္းက်င္
စြာလွည့္ပတ္ေဆာ့ကစားေနသည္။ ဘတ္ခ္ဟြၽန္းလွ်ာကို
စြဲစုပ္လိုက္ႏႈတ္ခမ္းေတြကိုကိုက္လိုက္နဲ႔ဘတ္ခ္ဟြၽန္းေတာ္ေတာ္
နာေနၿပီ။ ႏႈတ္ခမ္းေတြထံုၿပီးအသက္႐ႉလို႔မရေတာ့
ေပ်ာ့ေခြက်သြားသည္။

ေပ်ာ့ေခြက်သြားေသာဘတ္ခ္ဟြၽန္းကိုယ္ေလးကို
ထိန္းကာေအာက္ဆြဲခ်ၿပီးခံုေအာက္ထဲႏွစ္ေယာက္လံုး
ထိုင္ခ်လိုက္သည္။ ခ်န္းေယာလ္ဆက္နမ္းမယ္ႀကံေတာ့
လက္ေတြကသူ႕ပုခံုးကိုတြန္းထိုးလာၿပီး အသက္ကို
ဝဝ႐ႉေနသည္။တြန္းထိုးလာတဲ့လက္ကေလးေတြကို ဆြဲယူရင္း ပါးစပ္အဟေလးထဲကိုလွ်ာတိုးဝင္ရင္းထပ္မံနမ္း႐ိႈက္လိုက္သည္။

"အင္း... လႊတ္-အံုး"

ဘတ္ခ္ဟြၽန္းအသက္႐ႉၾကပ္လွၿပီ။ ႏႈတ္ခမ္းတစ္ခုလံုးလဲ
ထံုက်င္ေနၿပီ။ လက္ေတြကအတင္းထု႐ိုက္ေနေသာ္လည္း
အသက္႐ႉမဝ၍သိပ္အားမပါလွ။
ေနာက္ဆံုးတစ္ခ်က္စုပ္နမ္းၿပီးမွလႊတ္ေပးလာသည္။
သူလႊတ္ေပးလာေတာ့ဘတ္ခ္ဟြၽန္းအားနည္းစြာ
သူ႕ပုခံုးေပၚမီွထားရသည္။ အသက္ကိုျပင္းျပင္း႐ႉေတာ့
သူ႕ဆီကရယ္သံထြက္လာသည္။ ဘတ္ခ္ဟြၽန္းခ်က္ခ်င္းထကာ
ေလွ်ာက်ခ်င္ေနေသာမ်က္မွန္ကိုျပင္တပ္ကာ
မတ္တပ္ရပ္လိုက္သည္။

"ဟင္"

ၾကည့္လိုက္ေတာ့အတန္းဆင္းသြားပံုဘဲ
အခန္းထဲမွာတစ္ေယာက္မွမရိွေတာ့။
ဘတ္ခ္ဟြၽန္းစာအုပ္ေတြအျမန္လြယ္အိတ္ထဲထိုးထည့္
ေနမိသည္။ ရွက္လိုက္တာဆိုတာ။ အတန္းထဲမွာဘယ္သူ
မွမရိွေတာ့သည္အထိ အား...။ သူကသာရွက္ေနတာ
အိုက္ေကာင္ကေတာ့ပံုမွန္ပင္သူ႕ကိုေတာင္လိုက္ၾကည့္ေနေသးသည္။

M y B a d B o y [✓]Where stories live. Discover now