BTS'İN TEK KIZI 2: Yeni Nesil

14. Bölüm

Shin Hye:

Hoş geldin babacığım

Dedim. Babam gülümseyip benden ayrıldı yanaklarımı öpüp

Jungkook:

Hoş bulduk güzel kızım

Dedi. Ondan ayrılıp anneme sarıldım.

Shin Hye:

Hoş geldin anneciğim

Dedim. Saçlarımı öpüp bana baktı ve

Young Shin:

Hoş buldum minik tavşan ilk babana sarıldığını unutmasamda seni seviyorum

Dedi. Kıkırdayıp kendimi koltuğa attım. Babam üstünü değiştirmek için yukarı çıkarken annem mutfağa geçti oradan duymam için yüksek sesle konuştu

Young Shin:

Jung Shin yok mu?

Dedi. Kafamı iki yana salladım ama görmediğini hatırladığımda

Shin Hye:

Çocuklarla basket oynamaya gittiler gelir birazdan

Dedim. Sözlerim bittiği anda kapı çaldı

Shin Hye:

Geldi bile ben bakarım

Dedim. Kapıya yürüyüp kapıyı açtım terli bir şekilde elinde topla kapıya yaslanmış Jung Shin bekliyordu. Ona sarılmaya ihtiyacım vardı o yüzden pis olmasını umursamadan kollarımı boynuna sardım. Kıkırdarken kollarını belime sardı

Jung Shin:

Hayırdır Shin Hye terliyken bana dokunmaktan bile nefret eden sen bana bu halde sarılıyorsun ölecek misin yoksa?

Son sözlerini duyduğumda gözlerim kendi imparatorluğunu ilan edip akmaya başladılar. Ölebilirdim o bunu bilmiyordu ve bunun üzerinden şaka yapıyordu. Jung Shin korkup üzülmesin diye hızla gözlerimi sildim ve atarlı sesimle konuştum

Shin Hye:

Sevmeyede gelmiyorsun Jung Shin sarıldım işte özledim demek ki

Dedim ve hızla içeri girdim yüzüme baktığı an ağladığımı anlayacaktı çünkü.

Young Shin:

Geldin mi oğlum?

Diye seslendi annem mutfaktan Jung Shin yukarı çıkarken bağırdı

Jung Shin:

Hayır anne prova yapıyorum yarın geleceğim.

Onun sözlerine kıkırdamıştım. Annemin söylenmelerini duyunca kıkırdamam kahkahaya döndü

Young Shin:

Dün ki boka bak bana laf yetiştiriyor annesi değil kankasıyım sanki Jungkook'a benzedikleri için bunların hepsi tanrım ne vardı biri bana benzeseydi gerçi sende haklısın benim gibi mükemmellikten bir tane olabilir ama çocuklarımdan biri olsaydı sorun olmazdı bence.

Annemi sinir edecek sözlerin ağzından çıkması 5 saniye olsada annem 5 saat falan söylenebilirdi. Her ne kadar ikimizinde babama benzediğini iddia etsede insanlar huylarımızın anneme benzediğini söylerdi gençken bizim gibi olduğunu bir çok kişiden duymuştum. Bu beni gururlandırıyordu çünkü anneme benzemek benim için mükemmel bir şeydi. Onun gibi güzel ve herkesin sevdiği biri olmak isterdim. Babam salona girip kendini tekli koltuğa attı televizyonda kanalları gezerken konuşmaya başladı