BTS'İN TEK KIZI 2: Yeni Nesil

10.Bölüm

Medya: BTS-Jump

İyi okumalaaaaaaaar.~~~~~

~•~•~••~•~••~•~•~•~•~•~•~•~•~~•~•~•~•~••~•~•~

Shin Hye'ın Ağzından

Taksi evin önünde durduğunda ikimizde derin nefes verip indik. Yun He ve Joon Hyuk'a eve geleceğimizi söylediğimiz için hepsini bir sebeple bizim evde topladılar. Şuan herkes içeride ve yemek yiyorlar. Ben ve Min Jae ise içeri girmek için cesaret topluyoruz.

Min Jae:

Hadi artık gidelim bir an önce bitsin şu gerginlik

Dedi. Kafamı salladım ve birlikte eve yöneldik. Kapıyı çalmak için bir beş dakika daha bekledik kim çalacak diye tartışmamız beş dakika sürdü sonunda ikimizin çalmasına karar verip kapıyı çaldığımızda burada beklemeye başlayalı neredeyse 15 dakika olmuştu. Heyecanla beklerken kapıyı açan Yun He gülümseyerek bize baktı ve ikimize birden sarıldı.

Yun He:

Hoşgeldiniz bu en doğrusu annenlere söylemeden de ilişkinizi yaşabilirsiniz

Dedi. Bu konuyu gerginlikten tamamen unutmuştuk Min Jae ile birbirimize baktık ardından Yun He'ye dönüp gülümsedik ve içeri girdik. Henüz koridordayken annemin sesi yankılandı

Young Shin:

Yun He kim gelmiş canım?

Dedi. Annemin sesini bile özlediğimi o an farkettim ben onları fazlasıyla özlemiştim. Yun He önden içeri koşup neşeyle bağırdı

Yun He:

Size bir sürprizim var bakın kimler geldii

Dedi. Daha fazla beklenti oluşturmamak için yavaşça salona adımladık bütün ilgilerini kapıya vermiş beklenti içinde buraya bakıyorlardı. Bizi gördükleri anda hepsinin ağzı açıldı ilk şoktan çıkan annem ve Young Soo teyzem koşarak yanımıza geldi annem bana sarılırken Young Soo teyzemde oğluna sarılmıştı. Kollarımı annemin beline sardığımda onları ne kadar özlediğimin farkına bir kez daha vardım.

Young Shin:

Özür dilerim kızım bu kadar üstüne gittiğimiz için bir daha olmayacak söz veriyorum

Dedi. Annemi okul değiştirme işinden vazgeçirdiysek gerçekten endişelenmiş olmalıydı. Ona sarıldıktan sonra babam yanımıza geldi ve bana sarıldı.

Jungkook:

Ben kızım olmadan asla mutlu olamam bir daha gitme lütfen

Dedi. Notumu babam bulmuştu demekki ona daha sıkı sarılıp kokusunu içime çektim. Babama her sarıldığımda aynı şeyi yapardım benim için güvenin kokusuydu bu güvende olduğumun kanıtıydı bir nevi. Babamdan sonra Jung Shin ve diğerlerine de sarıldık. Herkese sarıldıktan sonra salonda oturmuştuk herkes bize bakıp açıklama bekliyor gibiydi. Bizim sustuğumuzu görünce başka konular açıldı herkes gülümseyerek sohbet etmeye başladı. Kahkaha atarken Min Jae'ye baktım annesiyle babasının arasında oturmuş babasının kolu annesini ve onu sarmıştı. Young Soo teyzem Min Jae'nin kolundan sarılmış kafasını omzuna yaslamıştı. Ve yüzünden bile ne kadar huzurlu olduğu belliydi. Soo He'nin bebeğine gerçekten üzülmüştük ama onun olmaması bizi mutlu da etmişti. Eğer bir şekilde o çocuk doğmuş olsaydı ve şu an ortaya çıksaydı bu üçlünün güzel aile tablosu hiç düzelmemek üzere yok olacaktı. Young Soo teyzem gidecekti ve belkide Min Jae'yi kendiyle götürecekti. Yoongi dayım yeni bir çocuğuna kavuşsada kendi çocuğundan uzak durmak zorunda kalacaktı. Sevmediği bir kadınla kalan ömrünü geçirmek zorunda kalacaktı. Bu olay ister istemez bizim büyük ailemizi de etkileyecekti çünkü Soo He'yle hiç iyi anıları yoktu ve onunla sürekli beraber olmak zorunda kalmak onlar için zor olacaktı. Kötü düşünceleri aklımdan attım ve bize bunları yaşatmadığı için tanrıya şükür ettim. Gülümseyerek ona baktığımı farkeden Min Jae bana gülümsedi ve gözlerini kapatıp açtı. Akşam yemeğinden sonra annemler yemeği toplarken babamlar salonda oturmuş sohbet ediyorlardı. Çocukların hepsi bahçedeydiler Min Jae ve ben ise çaktırmadan yukarı çıkmıştık. Benim odamdaki balkonda dışarıyı izlerken konuştum