My Pervert Doctor (Major Editing)

Chapter XXV

Alex POV

After naming mag-usap ni Mark, hindi muna ako umuwi at kanila Jericka muna tumuloy.

"San ka galing?" tanong ng ate ko.

Di ko siya pinansin, deretso akong naglakad papunta sa hagdan pero hinablot nya ako sa braso.

"Ano bang pinagmamalaki mo? Katulong ka lang naman dito di ba?" maangas niyang sabi.

"Bakit ikaw? Sino ka ba sa akala mo? Nakipagtitigan ako sa kanya ng masama.

"Bastos ka ah!" Akmang sasampalin niya ako pero bago pa sumayad ang kamay niya sakin....

"Mommy," sigaw ni Andrew.

Tumakbo palapit samin kasama ang lola niya. Yumuko ako sa pag-aakalang kay ate Jeanina siya pupunta. Pero sakin siya dumeretso at yumakap. Tumingin naman siya kay ate ng masama.

"You? Who are you? And why are you hurting my mother?" galit na sabi ng bata.

Akmang lalapitan at hahawakan ni ate si Andrew pero pilit na iniiwas ng bata ang sarili at sumiksik lalo sakin.

"Andrew, don't talk to her like that. Ahmm, she... She.." tumulo ang luha ko at hindi kong magawang dugtungan ang sasabihin ko.

"She is your reak mother, her sister," sulpot ni Ronald.

"What? No! Liar! You are a liar, daddy. She's not my mother, mommy Alex is my mother." turo niya sakin habang umiiyak.

Niyakap ko siya para pakalmahin, ang sakit na nakikita mong nasasaktan ang batang minahal mo na kahit hindi siya nanggaling sayo. Yung batang wala pang muwang sa mga nangyari pero ito nasasaktan sa kagagawan ng mga magulang niya at ako.

"Andrew, listen carefully," sabi ko sa kanya sabay hawak sa magkabilang pisngi niya.

"You are my mother, right. Daddy is lying, mommy."

"Shhh, baby, stop crying. Look at me, listen to me. I love you and no matter what happens I still love you." tumango naman ang bata. "I'm so sorry but I'm not your real mother, I'm actually your tita, your mother's sister. She is your mother." turo ko sa ate ko.

"No mommy no," habang unti-unti niyang tinatanggal ang kamay ko sa kanya. "Liar, I hate you."

Sabay takbo niya paakyat.

"Andrew" sabay naming sabi ng ate.

"Andrew," habol ko pero pinigilan ako ni Ronald.

"Hayaan mo muna siya," sabi niya.

"Ako na lang munang bahalang kumausap sa apo ko, Alex." May luha sabi ng mama ni Ronald.

Tumango na lang ako.

"Ano ba kasing kasinungalingan ang sinabi ninyo sa bata? At bakit ikaw ang tinuturong nanay ng anak ko?!" galit na sigaw ni ate Jeanina. "Kahit kailan, Alex mang-aagaw ka talaga."

"Ano? Ako mangaagaw?" tanong ko sa kanya.

"Oo, ikaw! Lahat na lang ba aagawin mo sakin pati anak ko? Maang-maangan ka pa."

"Jeanina, stop it. It's my ideal." awat niya kay Ate.

"Wag kang makialam, RJ, para malaman ng babaeng yan at malaman mo na kung gaano kaharot at kaplastik ang taong yan. At wag mo na si yang pagtanggol pa."

Tumingin siya sakin, hinayaan ko lang siyang magsalita.

"Bata pa lang tayo, inaagaw mo na lahat sakin. Simula nang dumating ka, sayo na lahat ng atensyon ng mga nanay at tatay, pati mga tao sa paligid natin. Ikaw na lang ang magaling, pabibo at ikaw na lang laging tama at ako ang mali. Inagaw mo  mo lahat ng mahalaga, minahal at mahal ko."

Tinignan ko siya ng blanko. Hindi ko alam na nagseselos siya sa akin. Kung alam mo lang.

"Ate, wala akong inagaw sayo. Ikaw ang lumayo sa amin." sagot ko.

"Maang-maangan ang peg? Santa-santita!!" at bigla niyang akong sinampay, nakita ko ang ngitngit at galit sa mga mata niya.

"Jeanina!!!" sigaw ni Ronald at hinawakan niya palayo sakin si Ate. "Damn it! Will you please stop and listen to me. I told Andrew that Alex was his mother,."

Matalim ang pinukol na titig ng ate sa kanya, pero kalmado nang nagsalita si Ronald.

"Ito lang alam kong paraan para bumalik ka sa amin ni Andrew."

"What? Why? " Jeanina asked.

"Coz, I'm mad and I still love you. Kaya ko nagawa ng gamitin yung sitwasyon, siya, alam kong di ka papayag na maagaw akong kapatid mo. I love you and I never love her. "

Niyakap niya ang ate ko.

"Wow" yan na lang ang nagsabi ko sa sarili ko.

Matagal ko naman nang alam ang lahat pero masakit pa riong marinig sa kanya ang lahat. After all the things I've done, si Ate pa rin ang pipilitin niya. Umiyak na lang ako ng tahimik.

Shit! Pinarausan at binuntis ka lang pero di ka pananagutan. Asa pa ako. Tahimik akong umalis, ayoko pang mamatay sa sakit kailangan ko pang mabuhay para sa anak ko.

Author's note:

Thank you for the patience mga ka Pervert. Sensya na sa matagal na paghihintay.

Please support me on YouTube and my story.

Min Yoongi: Never Knew I Needed

Post ko rin po siya dito soon.

Follow me on:

Facebook
Twitter
Instagram
And YouTube

kazuko1608

Thank you so much.