I need you to trust me | Mileven | Completed ✅

3 years later (epilog)

Dziękuję za dotrwanie do tego momentu i wiem, że równie dobrze mogłabym zakończyć książkę poprzednim rozdziałem, ale chce wam zaprezentować krótki urywek z życia bohaterów, którzy w tej części są już dorośli. Dziękuję za nadesłane recenzje i pytania i jeśli jeszcze nie napisaliście pytania to nie zamieszczę go w podziękowaniach, ale odpowiem w komie. Zapraszam do czytania.

4 września 2023

Członkowie drużyny już nie byli w Hawkins. Wszyscy porozjeżdżali się po Ameryce i byli studentami. Will postanowił przeprowadzić się do Chicago, żeby być blisko Jonathana, a do tego spełnia się jako student Akademii Sztuk Pięknych. Na przestrzeni kilku ostatnich lat był w kilku związkach, ale obecnie nie ma chłopaka. Dustin w wieku 18 lat rozstał się z Suzie, a teraz mając niespełna 20 lat często umawia się na randki, które nie zawsze się udają. Przyjaciele żartują, że odziedziczył skłonność do  niepowodzeń miłosnych po Steve'ie. Dustin studiuje programowanie na Uniwersytecie Technologicznym w Indianapolis. Jest jedyną osobą z paczki przyjaciół, która pozostała w stanie Indiana. Lucas i Max cały czas są razem. Przeprowadzili się aż do Kalifornii. Mieszkają w Los Angeles więc na szczęście Max nie musi martwić się Billym, który zamieszkuje okolice San Diego. Lucas przez długi czas nie chciał przeprowadzać się bardzo daleko, ale aktualnie uważa decyzję o wyjeździe na zachodnie wybrzeże jako jedną z najlepszych w swoim życiu. Oboje studiują na jednej z mniejszych i mniej znanych w mieście uczelni ale wyróżniają się wynikami w nauce, a Lucas rozwija swoją pasję i gra w studenckim zespole koszykarskim. Max już nie jeździ na desce, ale znalazła wiele nowych zainteresowań. El i Mike przeprowadzili się do Nowego Jorku. Kiedyś mieszkał tam Hopper, który pomagał przybranej córce i jej chłopakowi przy adaptacji do nowych warunków. El poczuła się wolna dopiero po wyprowadzce z Hawkins. Już nie męczyły jej żadne złe wspomnienia i wiedziała, że w światowej metropolii nikt nie rozpozna jej jako tej dziwnej, zabiegającej o popularność i umawiającej się z nerdem dziewczyny z nieznaną przeszłością, którą kiedyś adoptował szef policji. Mike już nie był tak mocno zainteresowany muzyką, ale zdarzało mu się zagrać coś specjalnie dla El. Tak naprawdę Mike był jedyną osobą, która mówiła na Jane Hopper El. Nawet przyjaciele z dawnych lat przyzwyczaili się do normalnego imienia dziewczyny.

Rok akademicki rozpoczynał się dopiero na początku października. Zbliżał się już drugi rok studiów, a dawna drużyna cały czas miała w pamięci ostatnie dni liceum, trudne decyzje o wyprowadzkach z Hawkins, ale również piękne chwile sprzed 3-4 lat. Z powodu wakacji wiadome było, że wszyscy odwiedzali swoje rodziny. To dało możliwość spotkania drużyny w pełnym składzie. Najczęściej widzieli się El i Mike z Willem, ale działo się tak ze względu na powiązania rodzinne. Lucas i Max mieli stabilną sytuację finansową więc bez problemu zakupili bilety lotnicze i pod koniec sierpnia udali się do Indianapolis gdzie przywitał ich Dustin. Potem cała trójka ruszyła do Hawkins. W rodzinnej miejscowości czekali już El, Mike i Will. Minęło kilka dni i byli po kilku wyjściach do miejsc, które wspominają najlepiej. Byli w Starcourt, parku, centrum miasta oraz przechodzili koło liceum. Niestety Steve od 2 lat nie pracował już jako sprzedawca w Scoops Ahoy. Został zatrudniony w firmie swojego ojca i cały czas był przyjacielem Dustina, a mała odległość między ich miejscami zamieszkania nie utrudniała organizacji spotkań.

Dawna paczka przyjaciół wybrała się także na miejski basen gdzie zostali rozpoznani przez ludzi, z którymi byli w liceum. Napotkane osoby dziwiły się, że przyjaźnie i związki w drużynie zdołały przetrwać tyle lat. To działo się w dokładnie ten sam dzień, w którym 4 lata wcześniej El powiedziała do Mike'a: Może wyszlibyśmy kiedyś razem?

To te słowa były pierwszym znaczącym krokiem w ich znajomości. 4 września minęły 4 lata od ich pierwszego spotkania. Od rana wszyscy przyjaciele planowali wyjście i popołudniu zobaczyli się na przedmieściach w pobliżu drogi prowadzącej do bardziej usługowej części miasteczka. Postanowili, że będą chodzić w okolicach gdzie znajdują się ich rodzinne domy. Słońce rozświetlało puste ulice. Przez kilka lat praktycznie nic się tu nie zmieniło. Hawkins zawsze wyglądało jak miasto żywcem wyciągnięte z ostatnich dekad XX wieku. Mieszkańców coraz częściej ubywało bo młode, zdolne osoby kształciły się, a potem pracowały w dużych miastach. Dla dawnych przyjaciół powrót do miasteczka zawsze oznaczał wielką falę wspomnień. Tego popołudnia Mike był spięty i nie brał aktywnego udziału w dyskusjach. Uaktywniał się tylko gdy El była zaniepokojona jego dziwnym zachowaniem lub kiedy ktoś zadawał mu pytania. W pewnym momencie nastała cisza, która utrzymała się przez kilka minut. Mike dzień wcześniej dzwonił do Max, Lucasa, Dustina i Willa, żeby powiedzieć im o ważnym planie. Gdy te osoby nagle się zatrzymały El chciała iść dalej i nie wiedziała o co chodzi. Wtedy podszedł do niej Mike.

- El, a właściwie Jane, jesteś miłością mojego życia i przez ostatnie 4 lata jesteśmy nierozłączni. Razem przebrnęliśmy przez wiele przeszkód. Kiedyś tylko wyznawaliśmy sobie miłość, a teraz wspólnie mieszkamy i jesteśmy bratnimi duszami jeszcze bardziej niż kiedykolwiek. W tym momencie wiem, że chcę z Tobą spędzić resztę życia. El, wyjdziesz za mnie? - powiedział Mike i uklęknął trzymając pierścionek zaręczynowy.

- tak! - z ekscytacją odpowiedziała El, a Mike nałożył pierścionek na jej palec serdeczny.

- już niedługo będziemy państwem Wheeler, prawda?

- na pewno. Kocham Cię Mike.

- ja Ciebie też kocham El.

Romantyczny moment jaki był pocałunek od razu po rozmowie umiliły oklaski od przyjaciół, którzy gratulowali narzeczonym. Rodziny El i Mike'a szybko otrzymały informację o zaręczynach. Słońce powoli zachodziło i było pięknym tłem dla ulic miasteczka. To właśnie w takiej pięknej scenerii Mike i El spędzali pierwsze chwile jako narzeczeni. Przyjazdy do Hawkins zawsze wzbudzały w całej drużynie nostalgię i przywoływały beztroskie przygody, pierwsze imprezy i licealne życie. Lucas, Dustin i Will doceniali czasy gdy byli w gimnazjum, ale Mike, Max i El chcieli zapomnieć o okresie gdy mieli od 12 do 14 lat. Wszyscy przyjaciele powoli przestawali być nastolatkami i każdemu zbliżały się 20 urodziny. Nadchodził czas na nowy, piękniejszy rozdział ich życia. Mike i El jeszcze nie do końca wiedzieli kiedy chcą wziąć ślub, ale zdarzało się im o tym rozmawiać i uznali, że najlepszym momentem będzie przyszłoroczna wiosna. Już niedługo będą państwem Wheeler i będą bawić się na hucznym weselu. Ich momentami trudna, ale również pełna dobra i miłości relacja znalazła swóje szczęśliwe zakończenie.

Koniec

Opowieść dotarła do końca. Dziękuję wszystkim, którzy czytali to ff i zapraszam na zamieszczone jako następna część podziekowania połączone z małym q&a i kilkoma informacjami.