SERÇE

50. Bölüm

Akif ile ben yan yana Efsun ile de Polat yan yanaydı. Polat ve Efsunu yan yana görünce aklıma Emirin telefondaki resimler aklıma geldi. Efsun o fotoğraflarda gerçekten mutlu görünüyordu. Ama şimdi o mutluluk gözlerinde eser yoktu. Arada zorunluluktan gülümsüyordu. Dışarıdan mutlu görünse de gerçekte öyle olmadığını biliyordum. Hayatını mahveden adamla zorunluluktan evlenmek gerçekten berbat bir şeydi.

Neden bilmiyorum ama Efsunla benziyormuşuz gibi geliyordu. Onu iyi anlayabiliyordum. Yasadigim onca seyden sonra ruhum gercekten cok aci çekmişti. Babamın yokluğuna hastane de bir şekilde alışmıştım. Annemin yasadigi şeyleri sindirdim. Bana olanları sindirdim. Ruhum artik iyilesmek istiyordu ve ben iyileşmek icin elimde geleni yapıyordum.  Yanimfa sevdigim insanlar vardı.

Efsun ise şuan zor durumdaydı. Derdini anlatabilecek kimsesi yoktu.  Buse ile rahat konuşamıyorum. Birinden yardim istemiyordu. Eli kolu bağlı neler olacağını merak ediyordu. Ayrıca Busenin dediği gibi eğer Polattan kurtulmazsa kendini gerçekten öldürmeyi planlıyordu. Düğün sabahı üzerinde gelinliğiyle Canına kıyacağından bahsetmişti bana. Olanları Sadece benim bildiğimi sanıyordu.

Ona diğerlerinden söz etmedim. Edemedim. Duysa ne tepki vereceğini az çok kestirebiliyorum. Efsun benim Serçe olduğumu biliyordu...

"Ne düşünüyorsun?" (Polat)

Efsunun ayagima hafifçe vurmasıyla kendime geldim.
Polat ve Efsuna baktım.

"Karadenizde gemilerin mi battı ne düşünüyorsun böyle?" (Polat)

"Iyi misin?" (Akif)

"Evet iyiyim Canım." Dedim Akife ve Polata döndüm.
"Dalmışım yaa kusura bakmayın lütfen." Dedim.

"Önemli degil. Iyi misin bir sorun yok değil  mi?" (Polat)

"Yok iyiyim sağol." Dedim.

Sağol yerine geber demek isterdim de şuan bunu diyemiyorum malesef.
Tebessum ettim.

"Tatlı bir şeylerde mi söylesek?" Diye sordum.

"Ay aslında fena olmaz. Ne yesek?" (Efsun)

"Ağır bir şey olmasında  fark etmiyor bana.  Şuan hiç ayrım yapmam ne varsa yerim." Dedim.

"Polat abi bu ikisi tam bir tatlı Canavarı. Gece bana canları çekiyor diye tulumba tatlısı aldırdılar." (Akif)

"Efsunu biliyorumda Nurdan haberim yoktu." (Polat)

"Ooo ben hem tatlı hemde kahve hastasıyımdır. Tok olsam bile hiç affetmem gömerim her türlü." Dedim.

"Orasını anladık." Dedi gülerek. "Ee buraları beğendin mi? Az çok gezip bir kaç yer görmüşsündür." (Polat)

"Evet. Burası çok güzelmiş. Gerçi kumruda şuan yanımızda olsa güzel olurdu. Burayı o daha çok merak ediyordu." Dedim.

"Oda gelsin onu da gezdiririz. Burası küçük olsada gezecek yerleri çok var." (Polat)

"Aynen. Kumru ablada gelsin onu da gezdiririz. Başka bir kardeşin daha vardı değilmi! O neredeydi?" (Akif)

"O şuan üniversite öğrencisi. Başka bir şehirde arkadaşlarıyla kalıyor. Dersleri ağır olduğu için bizimle gelemedi. Tatilde arkadaşlarıyla gezeceklermiş." Dedim.

"Kardeşin sana benziyor mu?" (Akif)

"Hayır. Neden sordun?"

"Sana benziyorsa kesin güzeldir diye düşündüm. Cidden merak ettim şimdi sende fotoğrafı var mı?" (Akif)