{គេប្រែប្រួលខាំ្លងណាស់}
Author's PVO
វិមាន Kim🕍
នាងល្អិតភ្ញាក់ឡើងក៏ឃើញខ្លួនឯងនៅក្នុងបន្ទប់មួយដែលងងឹតស្លុបមានតែចំហាយត្រជាក់ដូចក្នុងទូទឹកកក។
ក្រាក!
ពន្លឺភ្លើងពីលើដ៏ខ្ពស់មួយជ្រះមកឃើញស្រមោលបុរសម្នាក់កំពុងចុះជណ្តើរដ៏ខ្ពស់សែនខ្ពស់ដើរសម្តៅមករកនាងដោយមិនភ្លេចបិទទ្វារធ្វើឲងងឹតស្លុបមើលមិនឃើញឮតែសម្រឹបជើង។
ឌឹប!!
Moo<<អួយ៎!>>នាយដើរមកក៏ទាត់នាងតូចដែលគេងលើដីងើបមិនរួចដោយសារជាតិថ្នាំរមាលទៅជ្រុងម្ខាងទើបដើរទៅចុចតុកតាក់បើកភ្លើងដែលមានតែមួយប៉ុណ្ណោះពន្លឺក៏មិនខ្លាំងដែលប្រៀបបាននឹងចង្កៀងចាស់មួយ។
Moo<<អួយ៎ឈឺ!>>គេដើរមកចាប់ដើមដៃនាងហើយទាញឡើង។
V<<ផ្តិតមេដៃតាមសម្រួលឬចង់យ៉ាងម៉េច!?>>នាយមិនដឹងក្តៅក្រហាយមកពីណាក៏ស្រែកកំហកឲនាងទាំងនាងមិនដឹងខ្យល់អី។
Moo<<ខ្ញុំថាហើយមិនផ្តិត>>
V<<ខ្ញុំអស់ភាពអត់ធ្មត់ហើយ KIM SAMORA!>>
ក្រិ!ផាំង!រឺុ!!
នាយដកកាំភ្លើងហើយកេះកៃទើបបាញ់ទៅជញ្ជាំងរួចបោះទៅឆ្ងាយក្រែងលោទប់កំហឹងមិនជាប់បាញ់នាងចោល។កាំភ្លើងខ្លីខ្មៅឆាបជាមួយនឹងដីបង្កើតបានជាផ្កាភ្លើងដោយកត្តាកកិត។ឯរាងស្តើងឯណេះវិញភ័យសឹងគាំងស្ទុះដង្ហើមទៅហើយ។
V<<ផ្តិតទៅ!>>
Moo<<អត់!>>នាងនៅតែមាត់រឹងដដែលទើបគេចាប់ផ្តើមបញ្ចេញកម្លាំងម្តងទៀតដល់នាងងើបលែងរួចតែមិនទាន់សន្លប់។
V<<យើងមិនចង់ធ្វើបែបនេះទេតែនាងជាអ្នកបង្ខំ>>ហើយគេក៏ទាញដៃនាងទៅផ្តិត។
V<<យើងថាមិនចង់រំលោភសិទ្ធិរបស់អ្នកដទៃទេតែនាងចូលចិត្តតែហិង្សាការបង្ខិតបង្ខំ ជាមួយនាងទាល់តែបែបនេះ!>>ថាហើយក៏ក្រវាសដៃនាងចេញរួចដើរទៅ។
Moo<<Tae យកខ្ញុំចេញទៅទីនេះរងាណាស់ហើយថែមទាំងងងឹតទៀតលោកកុំទុកខ្ញុំចោលបានទេ?ឬមួយលោកភ្លេចសន្យារបស់ពួកយើងហើយ?>>នាងវារទៅតោងជើងរបស់គេជាប់ទាំងអាក្រាតកាយទឹកភ្នែកជោគដល់ដី។
YOU ARE READING
ស្នេហ៍ឥតព្រៀង
Romanceសេ្នហាដែលមិនបានព្រៀងទុកផុសឡើងចេញពីក្តីស្រឡាញ់ធំធាត់ដោយមានអ្នកថ្នាក់ថ្នមមើលថែយ៉ាងល្អ។តែបែរជាស្រពោននៅពេលអ្នកមើលថែមិនបានល្អធ្វេសប្រហែសខ្ជះខ្ជាយខ្លាំងមែនទែនទង្វើបានកែប្រែអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងពីល្អខ្ពស់ត្រដែតមកតូចទាបមើលមិនឃើញ។ ____________________________...
