ស្នេហ៍ឥតព្រៀង

Chapter 30

{អត្មានិយម}

Hoseok's Apartment

Hoseok<<ម៉េចក៏នាងទៅជាបែបនេះ?នរណាចាប់នាងទៅ?ហេតុអីមិនផ្តល់ដំណឹងឲខ្ញុំ?គេជាម៉ាហ្វៀរ៍ឬជាអ្វី?ហេតុអីធ្វើបាបនាងយ៉ាងនេះ?នាងទៅធ្វើស្អីគេ?ប៉ះពាល់ស្អីដល់គេ?>>នាយយកពងទាស្ងោរមកស្ងំគែមមាត់ឲនាង។

Moo<<បងសួរខ្ញុំច្រើនយ៉ាងនេះឲខ្ញុំឆ្លើយមួយណាទុកមួយណាទៅ?>>រួចអ្នកកម្លោះក៏ប្តូរទៅលេបខ្នងឲនាងមួយតង់ទៀត។

Hoseok<<អាណាអីក៏ព្រៃផ្សៃម្ល៉េះជាងសត្វតិរច្ឆានទៀត!ហឹុម~ឆ្លើយទាំងអស់មក>>នាងមិនមាត់នឹកគិតដល់សម្តីដែលគេនិយាយមិញនេះ។

Moo"ទោះបីគេជាចចកក្នុងព្រៃក៏បេះដូងមួយនេះនៅតែស្រឡាញ់គេដោយចិត្តស្មោះទៀតផងតែ...គេអាចនឹងមើលឃើញទេបើចូលទៅក្នុងផ្ទះនោះមិនទាន់បាន2ថ្ងៃស្រួលបួលផងគេក៏បែបនេះទៅហើយ>>នឹកគិតរឿងនេះទឹកភ្នែកក៏ស្រក់ចុះដោយហាមមិនបានរបួសខ្នងក៏ឈឺរបួសក្នុងបេះដូងក៏ឈឺ។

Hoseok<<មិនឆ្លើយក៏មិនអីដែលសម្រាកទៅចាំបងកម៉ុង Pizza មក>>

Moo<<Emm>>ហើយខ្ញុំក៏បើកមើល email សញ្ញេឯកសារដែលទុកចោលគ្មាននរណាសញ្ញេធ្វើឲការងាររាំងស្ទុះអស់។

Ding Dong......

Moo<<អីក៏លឿនយ៉ាងនេះ!?>>នាងមិនបានគិតច្រើនក៏បើកទ្វារ។

Moo<<ហឹុម!!!>>បុរសមាឌធំបានយកថ្នាំងងុយគេងមកខ្ទប់មាត់នាងក៏បីនាងទៅបាត់។

វិមាន Kim 🕍

Men<<លោកម្ចាស់>>

V<<ល្អ!ចេញទៅ!>>រួចគេក៏បីនាងដាក់លើគ្រែ។

New Day
Morning

ពន្លឺព្រះទិនកររះឡើងម្តងទៀតធ្វើឲនាងតូចដែលគេងលក់ដោយសារជាតិថ្នាំងើបឡើង។

V<<គេងលក់ស្រួលទេអូនសម្លាញ់?>>

Moo<<អ្នកប្រុស!ដោះលែងខ្ញុំទៅ ខ្ញុំឈឺ!>>

V<<ត្រឹមច្រវាក់ប៉ុណ្ណឹងដូចមិនអីទេមែនទេ?>>នាងតូចល្អិតត្រូវកម្លោះមាឌមាំដាក់ច្រវាក់ដៃជាប់នឹងក្បាលគ្រែច្រវាក់ជើងជាប់នឹងចុងគ្រែ។