ស្នេហ៍ឥតព្រៀង

Chapter 10

Author's POV

តុក តុក តុក...

ក្រាក!!

Suga<<លោកបងឲអត្មាសុំសោរឡានវិញបានទេ?អត្មាអត់អីជិះទេញ៉ូម>>អើត-ក មកមុននឹងដើរចូល។

V<<ណេះ អរគុណ>>យកសោរឡានសងគេវិញ។

Moo<<ត្រូវហើយបង Suga ជួយប្រាប់អ្នកមីងផងថាមិនបាច់ធ្វើម្ហូនចាំខ្ញុំទេព្រោះ->>និយាយមិនទាន់ចប់ផងក៏ត្រូវគេនិយាយកាត់,

Suga<<ព្រោះកំពុងដេកពេទ្យ>>

Moo<<ហើុយ!!មិនមែនទេព្រោះខ្ញុំចូលតែមួយភ្លេតទេប្រញាប់>>

Suga<<អឺៗ ចាំបងប្រាប់ឲ>>ហើយ Moo ក៏ញញឹមស្ញេញដាក់ Suga បន្ទាប់មក Suga ក៏ដើរចេញទៅបាត់ទុកឲ Moo ស្ញេញតែឯងទើប V មកឈរពាំងពីមុខដាច់សើចគេអស់។

V<<យ៉ាងម៉េច?ម៉េចក៏អាមាត់នឹងបិុនស្ញេញម៉្លេះ?>>

Moo<<ហើយមាត់ខ្ញុំតាស៎ទើសអីក៏ទើសម្ល៉េះ>>ហើយបែរទៅបើកទូរទស្សន៍មើល។

V<<មាត់បិុនឌីចឹងគួរតែប្រដៅខ្លះ>>ហើយក៏ឡើងទៅទ្រោមលើ Moo។

Moo<<វ៉ាយយយយយ!!ធ្វើស្អីនឹង!?>>ដោយកំពុងមើលសុខៗគេមកទ្រោមពីលើបែបនេះអ្នកណាមិនភ័យ។

V<<បាន ឈប់!!ចង់បែកក្រដាសត្រចៀក>>មាត់និយាយតែនៅតែមិនព្រមទើបចេញដដែល។

Moo<<ដឹងពីមូលហេតុដែលខ្ញុំស្រែកអត់?>>

V<<ដឹង>>

Moo<<បើដឹងហើយក៏ប្រញាប់ចេញទៅនៅដល់ណាទៀតថប់ដង្ហើម>>

V<<អត់ទេ នាងពូកែឌីចឹងត្រូវតែឲ Award>>

Moo<<Award អី?>>

V<<Award ឌីនឹងហើយ>>

Moo<<អស់នៅ?>>

V<<អស់ហើយ>>

Moo<<ងើបចេញទៅមាឌឲប៉ុនដំរីមកសង្កត់គេត្រឹមកូនចាប>>

V<<ឲថ្លៃងើបមក>>

Moo<<អីគេ!?ចុះពេលមកសង្កត់នឹងខ្ញុំមានបានជួលណា>>

V<<អានឹងគេ free តែឥឡូវគេលែង free ហើយ>>

Moo<<អត់ឲ>>និយាយហើយបែរមុខចេញ។