wraak (Discontinued)

hoofdstuk 4

Mijn wekker ging af, en ik zette hem uit. Is het al ochtend? Vroeg ik me slaperig af. Langer geslapen dan ik dacht. Ik stond op en kleedde me aan. Ik liep naar beneden en pakte een broodje van de tafel af , en at hem op. goeie morgen, zei oma. Goeie morgen, antwoorde ik terug. Toen ik klaar was, liep ik de deur uit, op weg naar school. Ik voelde me niet zo goed, en bedacht dat ik me weer moest voeden. na school, sprak ik met mezelf af. Ik had me ook moeten voeden, voordat ik in mystic falls was!. Dacht ik geïriteerd bij mezelf.

Tijdens de les, was het niet zo heel interesant. Dus begon ik maar wat krabbels te tekenen in mijn schrift. De leraar liep langs, en zag me tekenen. Het is wel de bedoeling op te letten , thirsa. Zei de leraar. Sorry meneer, het zal niet meer gebeuren, antwoordde ik beleefd terug. Ik zag stefan naar me staren maar ik keek naar het bord. Toen de les was afgelopen, pakte ik mijn tas en liep de deur uit. Ik was opweg naar de grill. Ik ging naar binnen, en keek rond en zag stefan met zijn groepje naar me staren. Na een tijdje wenkte hij me naar zijn tafel. Hey olivia, zei stefan. Dit zijn mijn vrienden , Elena,Caroline,bonnie en mijn broer Damon . We hebben elkaar al ontmoet zei damon. Stefan keek damon raar aan met een blik van:' dat heb je mij niet verteld?' en dat zegt hij dan ook. Je vroeg er niet om , zei damon simpelweg. De deur ging open en iedereen keek op. En ja hoor!.. Klaus kwam binnen. Hij begon naar ons te lopen. Hey mates!, stellen jullie je vriend niet even voor ,kijkend naar mij. Dat is olivia zei stefan. Wat doe je hier!, zegt caroline pissig. Rustig liefje, alleen wat zaken, zei klaus met een uitdagende grijns op zijn gezicht. Caroline begon zachtjes te mopperen. Hij keek mij aan.vergeet dit gesprek. Zei hij dwingend. Dat werkt niet bij mij omdat ik half heks ben, maar dat weet hij niet! . Nu kunnen we praten.

Zei hij. Moest je dat nou echt doen! Zei caroline. Ja, dat moest ik echt doen, we willen toch geen losse eindjes?zei hij. Je weet wat ik doe met losse eindjes.. Carolines gezicht stond op onweer, maar zei niks meer. Ze bespraken hun plannen en ik luisterde, wel voorzichtig anders merken ze het.

Ze bespraken nog wat dingen en daarna ging hij weg. Daarna gingen de anderen weg en bleef ik alleen achter. Ik stond net op, toen kol binnen kwam, en op me afliep.  Een meisje met jouw niveau, hoort hier toch niet alleen te zijn? Zei hij met een verleidelijke stem. Dan zijn jouw zaken niet, zei ik boos. Dat proberen we opnieuw, zei hij. Wat is je naam? ik begin wel. Ik ben kol. Waarom ga jij niet weg kol. Zei ik terug. Waarom zou ik? antwoordde hij. Ik hou van mooie meisjes,met een scherpe tong. Hij kwam dichterbij en raakte mijn wang aan. Ik sloeg hem boos weg. Hij probeerde het weer, maar dit keer laat ik het niet toe. Ik schopte hem tegen zijn schenen en duwde hem omver. (niet met al mijn kracht natuurlijk) maar toch viel hij. Raak me nog eens aan, en het zal voortaan erger zijn. Riep ik hem na, terwijl ik wegliep. Bewust van dat hij mij boos nakeek.