နတ်ဆိုးဘုရင်ကြီးက ငါလေးသူ့ကိုတိတ်တိတ်ပုန်းချစ်နေတာလို့ ထင်နေတယ် {Complete}

အပိုင်း - ၄၃ (Zawgyi + Unicode)

သူေျပာၿပီးတာနဲ႔ ဇာတ္လိုက္ကိုလ်စ္လ်ဴရႈလိုက္တယ္။ ေခါင္းမိုးေပၚက ခုန္ခ်ၿပီး လူအုပ္ၾကားမွာတိုးဝင္ေပ်ာက္ကြယ္သြားတယ္။

“ေရွာင္လင္း၊ အခုငါ့ရဲ႕ေနာက္ပိုင္း viewကအရမ္းမိုက္ေနတယ္မွတ္လား?” သူသ႐ုပ္ေဆာင္လို႔ၿပီးတာနဲ႔ ပိုင္ရန္ထြက္ေျပးလာခဲ့ေပမယ့္ ခုထိမူးေနတုန္းပဲ။

“ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္ေလ” ေရွာင္လင္းေျပာလိုက္တယ္ “ဇာတ္လိုက္ကေကာင္းကင္ေနမင္းေဆးလုံးကို စားမယ္လို႔ထင္လား?”

“စားမွာေပါ့… သူကဉာဏ္ေကာင္းတာပဲကို” ပိုင္ရန္က “ငါခန႔္မွန္းရသေလာက္ သူေကာင္းကင္ေနမင္းေဆးလုံးကို တိမ္လႊာပ်ံဝဲက အႀကီးအကဲဖီဆီကို ယူသြားၿပီး ဟုတ္လားမဟုတ္လားစစ္လိမ့္မယ္၊ သူဆုံးျဖတ္ၿပီးရင္ သူစားလိမ့္မယ္”

“ဒါေပမယ့္ သခင္ကသူ႔ကိုၿခိမ္းေျခာက္လိုက္တယ္မွတ္လား? သူစမ္းၾကည့္ဖို႔ ႀကိဳးစားပါ့မလား?”

“သူ႔စ႐ိုက္အရဆိုရင္ ေၾကာက္တာေၾကာင့္ က်င့္ႀကံျခင္းကို လက္ေလွ်ာ့လိုက္မယ္လို႔ မင္းတကယ္ထင္လို႔လား?”

ေရွာင္လင္းခဏေလာက္ေတြးၿပီး ေခါင္းၿငိတ္လိုက္တယ္ “ဟုတ္သားပဲ၊ သူ႔လို႔အက်င့္ရွိတဲ့သူက အရႈံးေပးဖို႔ဆိုတာ ဘယ္လိုမွမျဖစ္ႏိုင္ဘူး။

သူ႔တာဝန္ၿပီးသြားတဲ့ပိုင္ရန္ေလးကေတာ့ ေပ်ာ္ေပ်ာ္႐ႊင္႐ႊင္ေရွ႕ကို ခ်ီတက္သြားတယ္။

“သခင္ ကြၽန္မတို႔အခုဘယ္သြားေနတာလဲ?” ေရွာင္လင္းသိလိုစိတ္နဲ႔ ေမးလိုက္တယ္။

“ေရာက္ရင္ မင္းသိမွာေပါ့” ပိုင္ရန္သူ႔အႀကံကို လွ်ိဳ႕ဝွက္ထားၿပီး ေနာက္ေတာက္ေတာက္ၿပဳံးေနတယ္။

ပိုင္ရန္ အစုံေရာင္းတဲ့စတိုးဆိုင္တစ္ခုထဲဝင္သြားတယ္။ ဆိုင္ကအေတာ္ေဝးတာေၾကာင့္ စီးပြားေရးကလည္း အဲ့ေလာက္မေကာင္းဘူး။ ဆိုင္ရွင္က အသက္ေလးဆယ္ ငါးဆယ္ေလာက္ရွိၿပီး စားပြဲခုံကိုမွီကာ ႏွပ္ေနတယ္။

“ဆိုင္ရွင္”

ပိုင္ရန္ေလွ်ာက္ဝင္သြားတယ္။ ဆိုင္ရွင္ကလန႔္ႏိုးသြားၿပီး ေခါင္းေမာ့ကာသမ္းေဝလိုက္တယ္။ “ဂုဏ္သေရရွိဧည့္သည္ခင္ဗ်ာ၊ ဘာဝယ္ခ်င္လို႔ပါလဲ? ကိုယ္တိုင္ေ႐ြးလို႔ရပါတယ္… ကြၽန္ေတာ္တို႔ေရာင္းတဲ့ပစၥည္းေတြက အစစ္အမွန္ေတြဆိုတာ အာမခံပါတယ္၊ လူႀကီးလူငယ္မခြဲျခားထားပါဘူး… အကုန္လုံးကေဈးသက္သာၿပီး ဧည့္သည္သာဝယ္သြားရင္ အစစ္ဆိုတာသိရလိမ့္မယ္လို႔ ေျပာရဲပါတယ္”