..ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ..
(...sonra da ona döndürüleceksiniz...)
"benim hikayem bir adamla başladı"
Meryem... Geçmişini unutan kanadı kırık bir güvercin.Cihangir... Bir ay kadar parlak ve heybetli. Fatıma... Pamuk elli narin bir çiçek...
Kanad...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Allah'ım! Senden güzel son istiyorum.
Finali nihayet yazdım. Kırdığım,üzdüğüm var ise affola. Yanlışlarıma affola. Rabbim hepimizi affetsin ve sevgisini kalbimize bahşetsin. Selametle!
22.07.20
...
7 ay önce..
"Hadi bir şey söyle..."
Elindeki yüzüğe bakıyordum. Adeta nutkum tutulmuştu. Gerçek miydi? Yoksa yine kafamı allak bullak eden kısa kesitlerden birini mi yaşıyordum? Ama karşımdaki Cihangir'di.. Ve yüzük hayal olamayacak kadar gerçekliğiyle parıldıyordu.
Kocaman bir tebessüm kulaklarıma varıncaya kadar yayıldı.
"Ben.."
"Sen.."
Elleri titriyordu.
"Beni ben yaptığın için Evet. Beni bana buldurduğun için Evet. Beni bendekine ulaştırdığın için evet. Kalbimdeki yerin için Evet. Sen olduğun için Evet. Yüz milyon kez evet!"
Hemen sonra sesim keskin bir bıçak gibi odada yankılandı. Cihangir boynunu eğdi. Gülümsüyordu. Parmaklarıyla oynamaya başladı.
Ben de utanmıştım. Yüzüğü avcumun içine sıkıştırıp odadan çıktım. Salondaki eşyalarımı alıp merdivenlerin başına geldim.
"Ben gideyim. Eftelya hanım yalnız. Eğer Fatıma anneden bir haber alırsan..."
"Söylerim"
Merdivenlere yönelince tekrar seslendi.
"Meryem."
"Konuşuruz."
"Hayırlı Geceler."
Ağzım kulaklarıma değin hiç bükülmeden giden uzun bir yol gibiydi. Kapıyı kapattım. Avucumdaki yüzüğü çıkardım. Sokak lambasına doğru kaldırdım.
"Rabbim.. Beni koruyan ağacın dalı, bugün bu yaralı kuşa yuva olacak. Çok şükür"
Yüzüğü sağ yüzük parmağıma geçirdim. Eve doğru hızlı adımlarla ilerledim. İçeri geçtim. Işıklar yanmıyordu. Ayakkabılarımı sessizce çıkardım. Muhtemelen Eftelya hanım uyumuştu.
Derken komodinin üzerindeki küçük lamba yandı.
"Meryem kizim"
"Eftelya hanım, uyumamışsınız."
Koltukta geceliği ile oturuyordu.
"Seni bekledim. Fatima hanimdan bir haber var mı?"
Elimdekileri masaya bıraktım. Yavaş adımlarla yanına yaklaştım. Sol elimi yüzük olan parmağımın üzerine koydum.
