Fallen Angel

Hoofdstuk 2. Wij kiezen onze

                                  Hoofdstuk 2

                      Wij kiezen onze vreugde en

             ons verdriet lang voor we ze ervaren

                                   *****

             "People were created to be loved.

               Things were created to be used.

         The reason why the world is in chaos

            is because things are being loved

                and people are being used."

                           – John Green

Het was vier uur later dat Maya met knarsende tanden en tranende ogen opstond van haar plek en kortaf antwoordde op de langverwachte vraag van haar vader met een simpele: "Nee."

Haar hart voelde zich aan alsof het uit zijn plek was gerukt door Kiyan en het feit dat haar vader nu voor stond haar.

Terwijl hij met de meest onnozele excuses kwam om haar te dwingen iets te doen wat ze niet wou maakte deze gehele kut dag er niet beter op.

Dus alhoewel ze geprobeerd had om haar broer z'n raad op te volgen. Om zich kalm te houden en gewoon ja, te knikken kon ze Kiyan's woorden niet weg schudden.

Kon ze de meest adembenemende pijn die momenteel door haar hart raasde niet weg drukken en aangezien haar ouders de reden waren.

De stomme doekje haar relatie waarschijnlijk twee uur daarvoor naar de hel had verdoemd herhaalde ze met een geheven hoofd nogmaals: "Nee."

Als haar vader haar kwaad vroeg:

"wat heb je gezegd?"

Ze zag hoe haar drie broers op hun plek bevroren haar moeder met open mond vanuit de deur opening naar haar stond te gapen alsof ze met z'n allen niet konden geloven wat ze net gezegd had.

Wat vreemd was aangezien haar vader een vraag gesteld heeft en zij er op geantwoord heeft met de enige respons die überhaupt mogelijk was.

Vooral gezien zijn hele argument over waarom ze het wel zou moeten doen belachelijk was.

Hij was namelijk een paar minuten er voor begonnen met de woorden dat ze nu oud genoeg is en een vrouw aan het worden was en dat dit er nu maar bij hoorde.

Maar als ze daadwerkelijk een vrouw was zou ze dan niet zelf mogen bepalen wat ze met haar eigen lichaam deed?

Dat is dan ook hetgeen ze hem nu hardop vroeg:

"Ik wil geen hoofddoek op pap. Je zegt het zelf ik ben oud genoeg, een vrouw. Zou ik dan niet mijn eigen beslissingen mogen nemen?"

Zijn hoofd draaide zich kort naar haar broers met een blik vol ongeloof.

Voordat hij zich overduidelijk probeerde te kalmeren door na diep in te ademen met een geduldige glimlach vroeg:

"Waarom zou je het niet willen op doen?

Een hoofddoek is iets moois..."

"Omdat ik er het nut niet van inzie. Omdat we in Nederland wonen."