Fallen Angel

Hoofdstuk 1.4

Ok een xxl vervolg  gedeeld in twee voor jullie. Veel lees plezier:)

XOXO cami

DEEL 1

Vermoeid bleef ze voor een moment met gesloten ogen tegen de deur staan als ze met tegenzin opkeek toen ze geluid vanuit de woonkamer hoorde komen.

De huishoudster was er en ze had geen zin in een beleefde gesprek over ditjes en datjes.

Dus nam ze de trap met twee treeën tegelijk naar boven en gooide haar slaapkamer deur met een knal achter zich dicht.

De kledingstukken die over de vloer verstrooid lagen die ochtend waren opgeruimd.

Haar make-up was netjes op kleur gerangeerd en weg gestopt op hun plek.

Haar kamer leek op een foto uit een hooglans interieurs magazine en ze haatte als het er zo bij lag.

Het voelde zich levensloos en vreugdeloos aan.

Het reflecteerde haar eigen gevoelens tot op het detail.

Ze haalde diep adem en liep naar het raam terwijl ze haar tas ondertussen op het bed gooide.

Maya plaatste haar hoofd met een zucht tegen het koude glas en keek naar Marciano's auto die nog altijd voor de deur geparkeerd stond.

Hij zou daar blijven zitten totdat iemand anders hem afloste.

De ochtendzon scheen fel door het glas heen als ze kort met haar nek draaide in de hoop om de spier los te krijgen die bezig was haar een hoofdpijn te bezorgen.

Als ze haar blik ondertussen over de witte, rode en grijze gevels rondom haar heen wierp.

Afgesloten achter hun groene hagen en hoge muren lagen de huizen er net zoals hun bewoners levensloos bij.

Het voelde zich beklemmend aan net een gevangenis alhoewel ze er aan twijfelde dat het daar binnen zo stil was.

Ze begreep niet waarom iemand hier zou willen wonen als ze vijfennegentig procent van de tijd toch doorbrachten in Amsterdam.

Ze werd uit haar depressieve gedachtes gehaald toen haar telefoon afging.

Maya draaide zich om naar haar bed en viste het apparaatje van de bodem van haar tas.

Als haar lippen automatisch optrokken toen ze het nummer die haar een bericht had gestuurd herkende. Het was Kiyan.

Hij had drie woordjes geschreven die onmiddellijk voor marcherende soldaten in haar buik zorgden.

Ik mis je.

Ze viel achterover op haar bed terwijl ze diep in ademde voordat ze bijtend op haar lip verbinding maakt en op hetzelfde moment haar hand zachtjes tegen haar buik drukte om het tot bedaren te brengen.

Als ze hoorde hoe hij opnam en nog voor hij een woord kon, uitte, zei ze: "ik mis je ook."

Ze sloot haar ogen terwijl ze naar zijn lach luisterde, voelde hoe haar hart een sprong maakte toen hij zachtjes zei: "Wanneer kan ik je weer zien?"

"Morgen middag."

Hij kreunde daarop teleurgesteld: "Waarom niet vandaag?"

"Me vader arriveert vandaag vanuit het buitenland."

Voor een kort moment dacht ze dat hij boos zou worden aangezien ze hun afspraak voor de tweede keer die week verlegde, maar ze maakte zich overduidelijk zorgen om niks toen hij luchtig zei: "Ik begrijp het. Familie gaat voor."