Fallen Angel

Hoofdstuk 1.1

Oke mensen ik had wat tijd vandaag om de vervolg af te schrijven en alhoewel ik twee dagen te laat ben aangezien ik in NL was wens ik jullie alsnog een hele gelukkige 2020 toe.

Dus hierbij veel lees plezier en vergeet niet te stemmen en een comment achter te laten het houdt mij gemotiveerd;)

XOXO Cami

Milan had haar gedachtes niet beter kunnen verwoorden.

Want Maya voelde hoe een onaangename gevoel haar bekroop terwijl ze enigszins ongerust toekeek hoe zijn blik door de ruimte gleed voordat het zich vast zette met die van haar.

De storm in zijn ogen was zelfs van deze afstand duidelijk te voelen en het nam een gevaarlijke vorm aan toen hij het jointje tussen haar vingers bemerkte.

En alhoewel ze kalm was voelde ze toch enigszins gefascineerd hoe haar eigen handen reageerden op de man die nu haar richting op uit stapte door hevig te trillen.

Als haar ogen getrokken werden naar Jaide die bezorgde naar Mo staarde voordat ze haar blik met die van haar verstrengelde en met haar hand signaleerde om het jointje weg te leggen.

Maar nog voordat ze de kans kreeg om het uit te drukken voelde ze hoe zijn hand haar bovenarm pijnlijk omklemde, het staafje uit haar hand glipte en haar lichaam met een ruk van de zetel werd getrokken terwijl hij sissend tussen samen geklemde tanden vroeg:

"Wat doe je hier?"

Maya voelde hoe haar hart zijn werklast verdubbelde bij het zien van de fonkeling in zijn ogen als ze stotterend zei:

"Niks.. ik wacht op jou.

Ik hmm... ik had het tweede uurtje vrij en ik had geen zin in tennis vandaag plus de batterij van me telefoon is plat...."

Ze wist dat haar woorden onsamenhangend klonken maar scheen zichzelf niet te kunnen stoppen.

De angst droop uit elke porie van haar lichaam alhoewel het niet rationeel was.

Mo werd namelijk letterlijk betaald om haar te beschermen toch kon ze zichzelf niet stoppen om verder te stotteren.

"En aangezien je mij verteld had dat jullie vandaag een feest organiseerde nam ik aan dat ik je hier vast voor zou vinden.

Ik wist niet dat je het een probleem zou vinden als ik hier op je zou wachten..."

"Je dacht fout..." onderbrak hij haar nu op een fluisterende toon woest.

" Je komt niet bij mijn vrienden thuis zonder mij. Je verlaat het schoolpand niet voor je mij gesproken hebt en al zeker niet zonder bescherming..."

Ze slikte nu opgelaten terwijl hij kwaad verder ging:" Dat zijn de fucking regels.

Simpel niet waar?

Je belt mij als je ergens moet zijn ..."

Maya onderbrak hem nu met een opgezette pruillip in de hoop dat hij zou kalmeren en zei zo lief mogelijk: "Maar me batterij was plat."

Haar woordkeuze of toon was overduidelijk de foute want zelfs onder de invloed van drugs wist Maya dat ze te ver was gegaan toen hij zijn ogen tot spleetjes vormde en tussen samen geklemde tanden nu iets harder siste:

"Pas op Maya,schattig kan heel snel veranderen in dom.

Ben je dom is dat het?"

Het voelde zich aan alsof hij haar met zijn open hand een klap in het gezicht had gegeven.

Het zou niet harder aangekomen zijn of nog meer denigrerend aangevoeld hebben dan zijn woorden.

Ze hoorde hoe haar vriendinnen nu zachtjes begonnen te gniffelen terwijl het schaamrood haar naar de wangen steeg.