Fallen Angel

Hoofdstuk 1.9

Sorry mensen zoals gemeld voordat ik begonnen was aan het verhaal. gaat het soms voorkomen dat het wat langer duurt om een vervolg er op te zetten.

Dit was dus één van de delen die wat langer genomen heeft, omdat ik het druk heb.

Maar als goedmaker een XXL vervolg wel in één deel.

Veel lees plezier en vergeet niet te stemmen, een comment achter te laten om me gemotiveerd te houden en het meest belangrijke te genieten

xoxo Cami

Het was op het einde van de straat dat Maya eindelijk stil stond.

Haar blik gleed kort naar de verkreukelde vijftig euro biljet in haar hand als ze hijgend haar ogen sloot en haar hartslag probeerde te normaliseren.

Het duurde nog geen minuut of ze werd opgeschrokken door de bel van de aankomende tram die zijn weg door de drukke winkel straat maakte.

Ze had daadwerkelijk voor een kort moment angst gevoeld. Wat een belachelijke gevoel was om te hebben gezien haar vader was wie hij was.

Hoofdschuddend trok ze haar telefoon uit haar zak, terwijl ze Kiyan belde.

Ze luisterde met gesloten ogen naar de kiestoon voordat ze zijn stem zachtjes hoorde zeggen: "Schoonheid."

"Hey lieverd.

Je bent niet toevallig momenteel in het centrum van Amsterdam?"

Ze hoorde zijn aanstekelijke lach door de telefoon heen, terwijl hij zei: "Waar moet ik anders zijn?"

"Zin om me te zien?"

"Altijd, vertel me waar je bent dan kom ik je halen."

Ze gaf hem het adres door en nam plaats op een van de groene straatbankjes.

De scherpe wind zorgde er voor dat ze weer helder kon denken.

Ze probeerde om de gehele situatie te analyseren.

Maya vroeg zich af wat voor ergs het meisje gedaan kon hebben dat er voor gezorgd heeft dat het groepje haar zo erg toegetakeld heeft.

Ze kon de angst in de bruine grote ogen niet weg schudden noch de haat in de grijze kijkers van Jaide.

Alhoewel ze van diverse mensen te horen had gekregen dat geen van Mo zijn vrienden lieverdjes waren heeft ze het tot op die dag nog nooit ervoor bevestigd gezien.

Ze had altijd gedacht dat ze coffeeshops runden en een leuke tijd hadden als ze vrij waren.

Ze had zich overduidelijk vergist.

En ze had zo het gevoel dat ze nog niet eens aan de oppervlakte had gekrabd als het aankwam op hetgeen zij deden.

Haar gedachtes gingen kort naar haar vader en broers, terwijl ze zich afvroeg of zij dit ook konden of ze net zo meedogenloos een vrouw pijn konden doen.

Maar ze hoefde gelukkig geen antwoord te geven op haar eigen alarmerende gedachtes want een zwarte Mercedes stopte nu voor haar voeten.

Het raam aan de passagierskant gleed naar beneden.

Als ze Kiyan met een brede glimlach achter de getinte glas tevoorschijn zag komen.

"Wat doet zo een mooi meisje als jij helemaal alleen in het centrum van zo een grote stad?"

Ze rolde geamuseerd met haar ogen, terwijl ze op haar voeten sprong en door het raam heen naar binnen leunde:

"Op mijn vriendje aan het wachten, maar hij is te laat dus als jij interesse hebt..."