ေကာင္းကင္ဘံုအား ဆန္႔က်င္၍ (စာစဥ္-၈မွ ၁၀)

အပိုင္း(၁၃၈)အေသတိုက္ပြဲ

အပိုင္း(၁၃၈)အေသတိုက္ပြဲ

"ေတာင္းဆိုခ်က္?"

ေက်ာင္းအုပ္ခ်ီ၏ မ်က္ႏွာသည္ မည္းခနဲျဖစ္သြားခဲ့သည္။ အျခား ဆရာမ်ားသည္လည္း မ်က္ႏွာမ်ား ပ်က္သြားခဲ့ၾကၿပီး ေက်ာင္းသားမ်ားသည္ေတာ့ စိတ္ထဲမွ လက္မေထာင္ေပးလိုက္ၾကသည္။ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္က သင္တန္းေက်ာင္းႏွင့္ စည္းမ်ဥ္းမ်ားအေၾကာင္း ေဆြးေႏြးခ်င္ေနသည္။ ဒီေကာင္က အထုတ္ခံရမွာ မေၾကာက္ဘူးလား?

ေက်ာင္းအုပ္ခ်ီသည္ က်န္းရီအား ၾကည့္မရျဖစ္ေနရာ ႏွာတစ္ခ်က္မႈတ္လိုက္ၿပီး ျပန္ေမးလာခဲ့သည္။

"မင္းမွာ ဘာေတာင္းဆိုစရာမ်ား ႐ွိေနလဲ?"

က်န္းရီသည္ တည္ၿငိမ္စြာ ျပံဳးလိုက္သည္။

"႐ိုး႐ိုးေလးပါ...ကြၽန္ေတာ္က ဒီစိန္ေခၚပြဲကို ေသျခင္းကို အျပစ္မယူတဲ့ အေသတိုက္ပြဲ ျဖစ္ေစခ်င္ပါတယ္...မဟုတ္ရင္ ကြၽန္ေတာ္ အင္အားအျပည့္ မသံုးႏိုင္ပါဘူး!"

"အမ္?"

က်န္းရီ စကားဆံုးသြားသည္ႏွင့္ မ်က္ႏွာထားမ်ားစြာသည္ ပ်က္ယြင္းကုန္ၾကသည္။ မင္းသမီးယြင္ေဖး၊ က်န္းရီကိုသိေသာ ဆရာမ်ားႏွင့္ ေကာင္းကင္ဧကရာဇ္၏ ဂူသခ်ႋဳင္းအတြင္း ဝင္ေရာက္ခဲ့ၾကေသာ လူအားလံုးသည္ ထိတ္လန္႔သြားၾကသည္။ က်န္းရီ၏ လူအစုလိုက္အျပံဳလိုက္ သတ္ျဖတ္မႈကို မ်က္ျမင္ေတြ႔ခဲ့ၾကေသာ လူတိုင္းသည္ မ်က္ႏွာမ်ား ျဖဴေဖ်ာ့လာၿပီး ကိုယ္မ်ားပါ တဆတ္ဆတ္ တုန္ယင္လာသည္။ က်န္းရီသာ အင္အားအျပည့္ သံုးလ်ွင္ လူအေယာက္ငါးဆယ္ မဆိုထားႏွင့္...အေယာက္ငါးရာေတာင္ သတ္ရန္ လံုေလာက္မည္ မဟုတ္ေပ။

ၿပိဳင္ပြဲသည္ အရည္အခ်င္းစစ္ေဆးပြဲ တစ္ခုသာ ျဖစ္ၿပီး အကန္႔အသတ္မ်ား ႐ွိေပသည္။ အေျခခံအက်ဆံုး အေနႏွင့္ သတ္ျဖတ္ျခင္းကို တားျမစ္ထားၿပီး သတ္လိုက္မိေသာ သူသည္ သင္တန္းေက်ာင္းမွ ထုတ္ပယ္ခံရမည္ ျဖစ္သည္။ စိန္ေခၚပြဲသည္ သာမန္ၿပိဳင္ပြဲတစ္ခုသာ ျဖစ္လွ်င္ မင္းသမီးယြင္ေဖးကဲ့သုိ႔ေသာ သူမ်ားပင္ အေပ်ာ္တမ္း ဝင္ေရာက္တိုက္ခိုက္ၾကမည္ ျဖစ္သည္။ ယခုမူ လူမ်ားစြာသည္ တိတ္တဆိတ္ ေနာက္ဆုတ္လိုက္ၾကသည္။ ထိုအထဲတြင္ ဆရာႏွစ္ေယာက္ေတာင္ ပါေသးသည္။