Chapter 32

910 41 4
                                    

Mell's Pove
მეორე დღეს სკოლაში ერთად წავედით ბავშვები.სკოლის ეზოში რომ შევედით რა თქმა უნდა გავჩერდით და საუბარი დავიწყეთ.
-მერიემ თავს როგორ გრძნობ?-ვკითხე მერიემს და დანარჩენებს თვალი ჩავუკარი.
-როგორ უნდა ვგრძნობდე?მშვენივრად ვარ-გაუკვირდა მერიემს.
-გუშინ სიცხე ხომ გქონდა და მაგიტო გკითხე-ძლივს შევიკავე სიცილი.
-ააა ხო-აქ დაახველა ძალით-ახლა კარგად ვარ.
-გავიგე ვირუსებიაო,თბილად ჩაიცვი არ გაცივდე-ტხრა ალექსმა და სიცილი აუტყდა.
-რა იყოთ?რაღაც იცით და არ მეუბნებით?-დაეჭვდა მერიემი.
-ჩვენ ვიცით?არა არაფერი ვიცით,შენ ხომ არ იცი რამე?-უარყო ნინამ თუმცა ძალიან არადამაჯერებლად.
-მე რა უნდა ვიცოდე?
-რა ვიცი,გაზეთებში ახალს ხომ არ წერენ რამეს?-ალექსის კითხვა პიკი იყო,სიცილით ავყირავდით ყველა,მერიემი კი გაყინულივით იდგა.
-ბავშვეეებოოოო?რა ხდება?-პაუზებით იკითხა მერიემმა.
-მალე ზარი იქნება,მოდი სკოლაში შევიდეთ-სიტუაცია განმუხტა ნინამ და სკოლისკენ წავედით ყველა.
-აუუუუუ,საშინლები ხართ ყველა-ამოიბუზღუნა მერიემმა და გამოგვყვა.
გაკვეთილების შემდეგ ისევ სკოლის წინ შევიკრიბეთ თან ლუკი და ნიკის მოვიდა.
ნიკმა სკოლიდან გამოსული რომ დამინახა,ჩემსკენ წამოვიდა და კოცნით შემეგება.
-როგორ არის ჩემი პრინცესა?
-ღადავის ხასიათზე-გავიცინე მე.
-მითხარი რომ საღადაო თემა კრისი და მერიემია-ეშმაკურად გამიღიმა ნიკმა და წელზე მომხვია ხელი.
-ჩემი მიხვედრილი ბიჭი-გავუცინე და ვაკოცე.
-ხოდა ვიღადაოთ-გამიცინა მანაც და ბავშვებისკენ წავედით.
-მგონი ყველა ვართ,კრისი და ლიზა გვაკლია მარტო-შენიშნა მერიემმა.
-იგრძნობა ხო მათი არყოფნა?-სიცილით იკითხა ლუკმა.
-შენც ჩვენთან ხარ ლუკ?-ჰკითხა ნინამ.
-ყველგან და ყოველთვის-თვალი ჩაგვიკრა ლუკმა და გაგვიცინა.
-უკაცრავად მაგრამ რა ნამიოკებით საუბრობთ დღეს მთელი დღეა?-დაბნეულმა იკითხა მერიემმა.
-ნამიოკებით?არა რა ნამიოკი-სიცილით უარვყავი მე.
-ვსიო გავბრაზდი-აბუზღუნდა მერიემი.
-მემგონი ყვეკლას შეკრების და გართობის დროა,აბა რას იტყვით?-წამოჭრა იდეა ნიკმა.
-მშვენიერი აზრია-ერთხმად დავეთანხმეთ ყველა და სკოლა დავტოვეთ.

_____________________________

Vote & comment 💘💘💘❤️

from hate to love [COMPLETED] Where stories live. Discover now