"Si Kyla Nay?"
Tanong ko kay Nanay Ising. Nandito ko ngayon sa San Pedro Laguna. Dalawang barangay pa mula dito ay mararating ko na ang dati naming bahay.
Medyo reluctant pa ako nung una akong bumalik dito. Birthday noon ni Kyla kaya di ako makatanggi.
Pero wala naman na kong naramdamang takot. I even checked my case sa police station.
Hindi na talaga natagpuan yung nagiisang nahuli. Nakatakas daw yun sa kulungan isang gabi three to four years ago at di na nahuli ulit.
Hindi ko alam kung bakit pero nawala na yung takot ko sa kanila. Dahil siguro sa pulis na ko at di na nila ko magugulo pa.
"Naku Jema, wala siya dito kahapon pa. Magkasama sila ni Jia nung umalis eh. Akala ko naman kasama ka nila."
🤨🤨🤨
Anudaw?
Nasaan na yung dalawang yun?
Bumalik ako sa kotse ko.
Tinawagan ko si Kyla.
"Hello? Nasaan ka?"
Tanong ko Kyla.
" Naman Jema! Diba nakaleave tayo? Ba't mo ko hinahanap? Nagbabakasyon ako ngayon! Ngayon nga lang makakapagrelax eh!"
Ah ganun ba?
😡😡😡
So nagrelax silang dalawa ni Jia nang hindi man lang ako inaya?
Ganun ba talaga katoxic ang tingin nila sa akin?
Parang gusto kong magtampo ah.
"Pakausap kay Jia. Wag ka nang magsinungaling! Alam kong magkasama kayo!!!"
Hindi siya makasagot.
Ha!
Kaibigan ko ba talaga ang mga to?
Naisip nilang magchill pero hindi man lang nagsabi kahit out of good manners lang dahil tatlo kaming magkakagrupo!
"Ha? Anung... Magkasama...?"
🙄🙄🙄
Nakakainis!
"Kakasabi lang ng nanay mo na magkasama kayong umalis kahapon! Wag mo kong anuhin."
Di na naman siya makasagot.
Kung ayaw niyo kong kasama edi wag!
"Hello Jema, pasensya na di ka namin naaya. Diba uuwi ka ng Davao? Iimbitahin mo ba kami dapat doon?"
I don't remember kung nasabi ko yun sa kanila. Anyways, baka yun ang agad naisip nila pagkasabi kong nagfile ako ng leave para sa aming tatlo.
